فتور تا حدّ ^۱ فراغ و از اين جهت بود كه حضرت نبوى عليه السلام فرمود كه: «استتمام المعروف خيرٌ من ابتدائه» ^۲ يعنى به انجام رسانيدن كار خير ، بهتر از آغاز كردن است .
سيوم ^۳ بعد العمل و ^۴ در اين حال ، ناگزير است از صبر ، چنانچه منع كند ^۵ نفس را از بزرگ داشتن عمل خود تا ^۶ محفوظ ماند از آفت عجب و منع كند از افشا و اظهار آن تا مصون ماند از شرور سمعه ؛ چه اظهار طاعات و افشاى عبادات ، مهبط ^۷ اجور و منتج ويل و ثبور است .

نظم

آنها كه كمال نفس جويندبا ديو هوا به گفت و گويند
هرگز ندهند وايه نفسدايم شكنند پايه نفس
تا جان ، سپر بلا نسازىباشد همه طاعت تو بازى
از زهد و عبادت ريايىهرگز نرسد كسى به جايى
بگذر ز منّى و هم ز مايىگر طالب رحمت خدايى
بگذار طريق خودفروشىتا خلعت لعنتش نپوشى
بر محنت دوست ، صبر مى كنغم را به رضا تو جبر مى كن
ابن عبّاس رضى الله عنه فرمود كه: صبر در قرآن بر سه مرتبه است ؛ اول بر اداى فرايض و اين صابر را عند اللّه سيصد درجه است . دوم ^۸ صبر از محارم و او را ششصد درجه است . سيوم ^۹ صبر بر صدمت اول مصايب و اين صابر را نهصد درجه است و فضل اين مرتبه بر مراتب ديگر از آن جهت است كه هركه مؤمن صادق است ، بر اداى فرايض و ^۱۰ اجتناب از محارم ، صبر تواند كرد . اما صبر بر اول سطوت ورود مصايب