تو مى توانستى رعايت ايشان كردن و نكردى . به عزّت و جلال ما كه تو را محروم گردانيم ، چنان كه ايشان را محروم گذاشتى» .
هفدهم آن كه راه هاى مسلمانان را از خوف قُطّاع الطريق و دزدان ، به سطوت سياست ، ايمن سازد و هر كه در راه به ناحق متعرّض مسلمانى گشته باشد عقوبت كند و عبرت ديگران سازد و هرجا كه محلّ خوف بود اگر امكان عمارت بود عمارت كند والاّ راه بانان امين بازدارد . در آثار است كه ^۱ هر حاكم كه همّت بر آن دارد كه راه هاى مسلمانان امن گردد از دزدى و بدى ، او در خواب بود و شمشير او آفرين مى خواند بر او و هر كه از اين مصلحت ، غافل گردد ^۲ شمشير او يعنى سياست كه سدّ ^۳ حكومت است بر وى ^۴ لعنت كند .
هجدهم ^۵ آن كه در ولايت ، هرجا كه به پل و رباط حاجت بود ، ^۶ در عمارت اين چيز ^۷ به قدر امكان بكوشد . در خبر است كه هر كه پلى بنا كند بر راه تا مسلمانان به آسانى گذرند ، خداى عزّوجل ، آسان گرداند بر وى گذشتن صراط را . ^۸
نوزدهم ^۹ آن كه در هر بقعه از بقعه هاى مسلمانان ، مسجدى بنا كند و امام و مؤذن تعيين گرداند و اسباب معيشت ايشان را مهيّا گرداند ، تا به فراغت ، مواظبت اوقات توانند كرد . در خبر است كه : هر كه مسجدى براى خدا ^۱۰ بنا كند ، خداى عزّوجل ، در بهشت ، خانه اى براى او بنا كند .
بيستم آن كه در هيچ حال ، امر معروف و نهى منكر ، ترك نكند و نصيحت دينى از خاص و عام دريغ ندارد . ^۱۱ در آثار وارد است كه : «هر كه از شما منكرى را بيند بايد كه آن را به دست منع كند و اگر نتواند ، به زبان منع كند ^۱۲ و اگر نتواند به دل ، آن را