تميز فصول را همه منوط بدو شناخته اند و در فلك ، كواكب را نيز ^۱ محكوم و تابع او يافته اند و او را بر جمله مسلّط به جهت استفاضه بعضى از نور او همچو ^۲ قمر و محترق شدن باقى در مقارنه او و رجعت و استقامت و اوج و حضيض و خسف بعضى بر نسبت قرب و بُعد او و امثال اينها چنانچه در كتب نجوم و هيئت مبيّن ^۳ است ـ بنا بر اين آفتاب را پرستش كنند و در حين طلوع ، سجده بر او ^۴ برند و ادعيه خوانند و استمداد نمايند .
و روز يكشنبه و ساعت اوّل او را چون به آفتاب نسبت كرده اند ، در آن حين بخورها كنند و قربان ها سازند و لباس هاى مناسب پوشند و تمثال ها از طلا يا احجار ديگر ^۵ كه هم به شمس منسوب بود ، سازند و سحرها كنند جهت نفع . و در حين خسوف تام چون نور شمس از قمر بالكلّ مسلوب است و قمر منحوس و در هفتم كه دليل خصم است صورت خصم را سازند جهت دفع و ^۶ سحرها كنند و ضررها رسانند ـ خذلهم اللّه ـ .
و بعضى ديگر به زحل تقرّب جويند و فلك او چون اعظم ^۷ و اعلى است ، حكم و تأثير او را بر همه كواكب ، ترجيح نهند و تسخير او را عبادت دانند و در پرستش او جمله افعالى را كه بدو منسوب ساخته اند ، كنند ؛ چنانچه بر خاكستر نشينند و ^۸ برهنه در مواضع تاريك و كُنج هاى ويران و مغارهاى جبال دور از خلق ، جاى گيرند و گرسنگى كشند و بعضى سياه پوشند و لته سياه كه به زحل منسوب است ، بر سر كه به حمَل منسوب است ، بندند ، تا نسبت با مبدأ ادوار ـ چنان كه بيان شد ـ اتمّ گردد و خواص ، بهتر و زودتر ظاهر شود و سر نتراشند و ناخن نگيرند و چرك ، دور نكنند و ادعيه اى كه به زحل منسوب است ، خوانند و بخورات بدبوى مناسب كنند و ساعت اول را از روز شنبه كه هر دو ^۹ به زحل منسوب است ، تعظيم كنند و در اين آن ، اكثر