خشم و جور والى عالى جاه ، نه.

عدل شه چون به رفق گردد يارهيچ نفعى از آن اعم نبْوَد
ور بود خشم و جور هر دو يكىضررى زان زياده هم نبْوَد

حديث دوازدهم

۰.إِنَّ المُقْسِطينَ عِنْدَ اللّهِ تَعالى عَلى مَنابِرَ مِنْ نُورٍ عَنْ يَمينِ الرَّحْمن. ^۱

۰.يعنى: به درستى كه حاكمان عادل ، باشند از روى عزّت و قرب ، قريب به حضرت مَلِك غفور در روز قيامت بر منبرهايى از نور.

روز محشر ، قرين حق باشندحاكمان به عدل و دين معمور
هر يك آن جا نشسته بر تختىباشد آن تخت كرسى اى از نور

حديث سيزدهم

۰.مَنْ أَهانَ سُلْطانَ اللّهِ فِى الأَرْضِ أَهانَهُ اللّه . ^۲

۰.يعنى: هر كس كه اهانت سلطان روزگار ـ كه عزيزْ كرده آفريدگارست ـ نمايد ،
حضرت كردگار ، آن كس را ذليل و خوار گردانَد.

هر كه جويد اهانت سلطانايزد ، او را ذليل و خوار كند
كردگارش عزيز گردانَدهر كه تعظيمِ شهريار كند

حديث چهاردهم

۰.مَنْ رَأى مِنْ أَميرِهِ شَيْئا يُكْرِهُهُ فَلْيَصْبِر. ^۳

۰.يعنى: هر كس كه از حاكم خود مكروهى ببيند ، بايد كه صبر كند.
هر كه بيند ز حاكمى مكروه صبر بايد شِعار خود سازد
با وى از كين مخالفت نكندكار او را به خالق اندازد