حديث بيست و يكم

۰.إِنْ دوَلَّيْتَ أمرا فَاتَّقِ اللّه وَ اعْدِل. ^۱

۰.يعنى: اگر حاكم شوى بر امرى در روزگار، از خدا بترس و عدل پيش آر.

والى خلق بودن آسان نيستبا تو گويم اگر خدا ترسى
در حكومت به قول پيغمبرعدل مى بايد و خدا ترسى

حديث بيست و دوم

۰.ما عَدَل إِمامٌ اتَّجَرَ في رَعْيَّتِهِ. ^۲

۰.يعنى: عدل نمى كند پادشاهى كه تجارت مى كند در ميان رعيّت.

پادشه را تجارت دنيابى تكلّف كه هيچ حاجت نيست
با رعيّت ، تجارت سلطانراستى را كه از عدالت نيست

حديث بيست و سوم

۰.ما مِنْ أَحَدٍ أَعْظَمُ ثَوابا [ مِن ] وَزيرِ أَميرٍ يَأْمُرُهُ بِطاعَةِ اللّهِ عز و جل وَ يُطيعُهُ. ^۳

۰.يعنى: هيچ كس را آن ثواب نيست كه وزير حاكم را ؛ [وزيرى] كه حاكم خود را به طاعت خدا دلالت كند و اطاعت او نمايد.

پيش حق نيست كس گرامى تراز وزير امير روشنْ راى
كه مر او را به راه حق خواندهم مطيعش بُود به امر خداى