حديث سى و سوم
۰.ما مِنْ حاكِمٍ يَحْكُمُ بَيْن النَّاسِ إِلاّجاء يَوْمَ القِيامَةِ وَ مَلَكٌ آخِذٌ بِقَفاه ، ثُمَّ يَرفَع رَأْسَه فَإنْ قالَ أَلقِهِ أَلْقاه في مهواةٍ أَرْبَعينَ خَريفا. ۱
۰.يعنى: هر حاكمى كه باشد ، از قفاى او فرشته اى گرفته باشد در روز قيامت و چون دادخواه ، او را به حشرگاه آرد ، اگر حكم كند مالك الملوك بدان مَلَك كه او را در دوزخ انداز، بيندازد در چاهى كه چهل ساله عمق آن باشد.
روز محشر چو دادخواه آرندهر كجا حاكمى است بى سپهش
افكنندش به حكم در چاهىكو چهل سال را رسد به تهش
حديث سى و چهارم
۰.إِيّاكَ [ و ] دَعْوَة المَظْلُومِ. ۲
۰.يعنى: بترس و حذر كن از دعاى مظلوم.
مالك الملك اهل دولت راكرده حاكم براى مظلومان
حاكمان را مدام بايد بودبر حذر از دعاى مظلومان
حديث سى و پنجم
۰.الظُّلْمُ ظُلُماتٌ يَوْمَ القِيامَة. ۳
۰.يعنى: در ظلم ، تيرگى و ضلالت است و صاحب ظلم را در قيامت ، عذاب و عقوبت.
ظلم را هست تيرگى بسيارهست در تيرگى ش گم راهى
صاحب ظلم را به روز حساب جز عقوبت دگر چه مى خواهى؟
1.شرح الأزهار ، ج۴ ، ص۳۰۸ ؛ نيل الأوطار ، ج ۹ ، ص۱۶۲ ؛ مسند أحمد ، ج ۱ ، ص۴۳۰ ؛ سنن ابن ماجة ، ج ۲ ، ص ۷۷۵ ؛ المصنّف ، ج ۵ ، ص ۳۵۴ .
2.بدايع الصنايع ، ج ۲ ، ص۳۳ ؛ المجموع ، ج ۵ ، ص۴۲۶ ؛ تحفة الفقهاء ، ج۱ ، ص۲۸۷ .
3.الرسالة السعدية ، ص ۱۴۹ ؛ المجموع ، ج ۶ ، ص۲۴۳ ؛ سبل السلام ، ج۴ ، ص۱۸۳ ؛ مستدرك الوسائل ، ج ۱۲ ، ص ۹۹ ؛ غوالي اللئالي ، ج ۱ ، ص۱۴۹ ؛ بحار الأنوار ، ج ۷ ، ص۲۲۹ ؛ مسند أحمد ، ج۲ ، ص۱۰۶ ؛ سنن الدارمي ، ج۲ ، ص۲۴ ؛ صحيح البخاري ، ج۳ ، ص۹۹ ؛ صحيح مسلم ، ج ۸ ، ص۱۸ .
