سرخاب مى نشست و در كوچه اى كه هم اكنون در آن محلّه به نام كوچه صدر الفضلا شهرت دارد ، خانه و مسكن داشت .
قطع و فصل دعاوى و رفع اختلافات اهالى آن حوالى در محكمه او صورت مى گرفت . امامت مسجد معروف به مسجد حاج كاظم وقتى به او تعلّق داشت . از شاگردان مرحوم شيخ هادى طهرانى بود . از بعضى متون فقهيّه و اصوليّه تدريس مى نمود . خط را نيكو مى نوشت . بغضى از آقا محمّد خان قاجار در دل داشت . از گذشتگان خود حكايت مى كرد كه :
اوقاتى كه آقا محمّد خان در شيراز به سر مى برد گويا از محكمه و دارالقضاى ملّا محمّد رضا كه قاضى عساكر كريم خان بود ، حكمى عليه او و يا به ضرر يكى از كسانش صادر گشته و يا اهانتى به شخص وى متوجّه شده بود كه بعدها روى همين سابقه ، مورد مؤاخذه آن سلطان كينه توز قرار گرفت ، چندان كه باعث بيمارى او گرديده ، منتهى به مرگش شد .
اين قضيّه را من در جايى نديدم و در مآخذ موجوده تعرّضى به اين مطلب نيافتم . مرحوم ميرزا محمّد صدر الفضلا در تبريز وفات يافت و در مقبره سيّد حمزه به خاك سپرده شد . وفاتش على الظّاهر در سال هزار و سيصد و شصت و هشت هجرى قمرى اتّفاق افتاد . با مرگ او فضيلت اين خاندان رخت بربست و سلسله علم و معرفت از آن دودمان قديم منقطع گرديد» . ^۱

آثار

تأليفات ملا رضاى تبريزى عبارت اند از :