طاهره صفارزاده، تنها راه ايجاد پيوند عميق ميان مردم و قرآن را تهیۀ ترجمههای مفهومی از قرآن دانست كه به پيوند مفهومی آيات و شأن نزول آنها توجّه كرده باشد.
طاهره صفارزاده، شاعر و مترجم قرآن به دو زبان فارسی و انگليسی، در گفتوگو با راوی، قرآن را يك دستورالعمل جامع، برای زندگی انسانها دانست و با اشاره به اين كه مخاطب اول قرآن، عموم مردم هستند و نه فيلسوفان و فقيهان و متكلّمان، تأكيد كرد كه جوامع غير عربزبان، بايد برای خودشان ترجمههايی فراهم كنند كه ساده و برای همگان، قابل فهم باشد.
وی با اظهار تأسّف از نبود ارتباط عميق ميان مردم با قرآن گفت: متأسّفانه بر اساس آماری كه از طريق سؤال و جواب مستقيم با حدود دويست نفر مسلمانِ با سوادِ نمازخوانِ بالای سیسال به دست آوردهام، با اطمينان میگويم كه بيشتر مردم ما، مفاهيم قرآن را «دهان به دهان» و از طريق اشاره به آيات در ضمن وعظ و خطابه و سخنرانی شناختهاند، يعنی حتّی يكبار در عمرشان، كتاب دين خود را به طور كامل نخواندهاند و از طريق معنا نشناختهاند، مسلمانان تعبّدی و فطری كه در جامعۀ ما «مؤمن» ناميده میشوند، به جای توفيق مطالعۀ اصولی قرآن، به روخوانی آن در ماه رمضان بسنده كردهاند و كسب معرفت و بينش دينی را زيردست ثواب حدّاقلّی قرار دادهاند، اگر چه تلاوت و حفظ قرآن بهويژه در دوران كودكی، بركات غير قابل انكاری دارد، امّا حقيقت اين است كه انسانها به فتوای عقل و منطق و از طريق تدبّر در آيات، خداشناس شوند و به «ايمان» برسند.
اين بانوی قرآنپژوه، با بيان اين نكته كه بيان قرآن، روشن و ساده است، تنها راه ايجاد پيوند عميق ميان مردم و قرآن را تهیۀ ترجمههای مفهومی از قرآن كه به پيوند مفهومی آيات و شأن نزول آنها توجّه كرده باشد، دانست و با تأكيد بر اين نكته كه امروز بايد علم ترجمه، به خدمت قرآنشناسی در آيد، آسان و قابل فهم و مصون از ابهام بودن را از مهمترين ويژگیهای يك ترجمۀ خوب برشمرد و با اشاره به تلاش ۲۷ سالۀ خود در ارائه چنين ترجمهای از قرآن، از ديگر مترجمان قرآن خواست كه ضوابطی برای استفاده از معلومات تفسيری در ترجمههای خود قرار دهند تا در عين خدشه وارد نشدن به اصل ترجمه، عبارات بتوانند درك صحيح و جامعتری از مفهوم آيات و محتوای كلام الهی دهند. صفّارزاده با تأكيد بر اين كه قرآن ما را به «تدبّر در آيات» دعوت میكند، گفت:
قرآن، كلام حقتعالی است و وقايع قرآن، بر اثر تقدير الهی پديد آمدهاند و در حوزۀ داستانپردازی و برای سرگرمی بشرِ خواننده، فراهم نشدهاند، پس بايد برای فهم معانی آيات، تلاش كرد.
وی در ادامه با اشاره به اولين آيه سوره مباركه مائده: «ای كسانی كه ايمان آوردهايد! به پيمانها و قراردادهای خود، وفا كنيد»، بر لزوم هر چه بيشتر عمل كردن به دستورات قرآن تأكيد كرد و بدقولی، وقتنشناسی، پيمانشكنی، بدون نظم و برنامه به سر بردن و اهمّيت وقت ديگران را با بهانههای موهوم، زير پا گذاردن را از دلايل عقبماندگی ما در زندگی شخصی و زندگی مدنی دانست كه در اثر ناديده گرفتن و عمل نكردن به آموزههای قرآنی به وجود آمدهاند و تأكيد كرد كه اگر يك فرد مسلمان، بر اثر «خداشناسی قرآنی»، زندگیاش را مورد مراقبه قرار ندهد و رابطهاش را با مردم جامعه و دنيا بر اين اساس تنظيم نكند، موجودی بیبنياد و بیانصاف و عامل ستم به خود و ديگران خواهد بود.