۱۸۱۰م، از سوى ماتيوز به زبان انگليسى ترجمه شد و سال ها اين ترجمه، نخستين ترجمه لاتين از روايات اسلامى به شمار مى رفت. ۱
مرحله دوم پرداختن به حديث از نيمه دوم قرن نوزدهم با نگارش مقالات تحليلى درباره حديث و چاپ كتب حديث در غرب آغاز شد.
نخستين مقاله تحليلى را كريل در سال ۱۸۵۰م، با عنوان «تحليلى از صحيح البخارى» تحرير كرد و در مجله انجمن مطالعات شرقى منتشر شد. ۲ در همين سال ها دو خاورشناس ديگر از زاويه سيره پيامبر به ارزيابى و تحليل از روايات اسلامى پرداختند. ويليام موير در سال هاى ۱۸۵۶ تا ۱۸۶۱م، كتابى با عنوان سيرة النبى تحرير كرد ۳ و فصلى طولانى را به حديث اختصاص داد. ۴ همچنين شپرنگر در كتاب حياة محمّد ـ كه در سال ۱۸۶۱م منتشر شد ـ ۵ فصلى را به حديث اختصاص داد. ۶
مرحله سوم، چاپ صحيح البخارى در سال ۱۸۶۲م، از سوى كريل است كه در سال ۱۸۶۷م، متوقف گرديد تا اين كه يونبل ادامه آن را در سال هاى ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸م، به پايان رساند. ۷
مرحله چهارم، فهرست نويسى مخطوطات عربى ـ حديثى در كتابخانه هاى غرب است. ويليام آلوارد جلد سوم از كتاب فهرس المخطوطات العربية في مكتبة برلين را ـ كه در سال هاى ۱۸۸۷ ـ ۱۸۹۹م، منتشر كرد ـ ۸ به «الحديث النبى و علومه» اختصاص داد. ۹
گلدزيهر كتاب دراسات محمدية را در سال هاى ۱۸۹۰ و ۱۸۹۹م، به چاپ رساند. ۱۰ اين اثر تأثيرگذارترين نوشته در طرح تشكيك درباره احاديث اسلامى به شمار مى رود و همه خاورشناسانى كه چنين گرايشى دارند، از وى تأثير پذيرفته اند.
در سال هاى ۱۹۰۳ تا ۱۹۱۴م، ترجمه فرانسوى صحيح البخارى در پاريس به چاپ رسيد. اين كار توسط دو خاورشناس فرانسوى به نام هاى هوداس و مارسه به انجام رسيد. ۱۱ انجام فهرست كامل كتب نه گانه حديث اهل سنّت با عنوان المعجم المفهرس لالفاظ الحديث النبوى در سال هاى ۱۹۳۶ تا ۱۹۶۹م، از كارهاى بزرگ خاورشناسان در قرن بيستم به شمار مى رود. نيز در اين قرن فعاليت هاى
۱.مجلة مركز بحوث السنة والسيرة، ش ۵ ، ص۴۵۱ ـ ۴۵۲، ۱۴۱۰ق ـ ۱۴۱۱ق / ۱۹۹۱م.
۲.همان، ص۴۵۰.
۳.المستشرقون، ج۲، ص۵۹ .
۴.. مجلة مركز بحوث السنة والسيرة ، ش۵ ، ص۴۵۲.
۵.تاريخ حركة الاستشراق، ص۱۸۶.
۶.مجلة مركز بحوث السنة والسيرة، ش۵ ، ص۴۵۲.
۷.همان، ص۴۴۹ و ۴۵۰، پاورقى.
۸.المستشرقون، ج۱۲، ص۳۸۳؛ دايرة المعارف مستشرقان، ص۲۰.
۹.مجلة مركز بحوث السنة والسيرة، ش۵ ، ص۴۵۵.
۱۰.المستشرقون، ج۱، ص۲۵۲ و ۲۰۱.
۱۱.همان، ج۱، ص۲۵۲ و ۲۰۱.