۸۰.عبدالعظيم حسنى از حضرت جواد و او از پدرش روايت نموده كه فرمود :پدرم موسى بن جعفر بر هارون داخل شد در حالتى كه او بر مردى غضبناك بود ، حضرت فرمود : در صورتى كه غضب براى خدا باشد بر اين مرد غضب نكن ؛ زيرا اضطراب حالى كه اكنون در او هست از خشمت افزون است .
۸۱.كثير بن شهاب حارثى گويد :خدمت اميرالمؤمنين عليه السلام در «رحبه» نشسته بوديم كه ناگهان حسين عليه السلام از دور پيداشد .
راوى گفت : در اين هنگام على بن ابى طالب خنده اش گرفت به اندازه اى كه دندانهايشان نمايان شد ، پس از اين فرمود : خداوند اقوامى را در قرآن ذكر كرده فرمود : « فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَالأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ » آسمان و زمين بر آنان گريه نكردند و آنها مهلت داده نشدند ، لكن به خداوندى كه دانه را از هم شكافت اين ـ يعنى حسين بن على عليهماالسلام ـ را خواهند كشت و آسمان و زمين بر او خواهند گريست .
۸۲.حسن بن عبداللّه گويد :حضرت صادق عليه السلام فرمود : براى حضرت فاطمه عليهاالسلامدر نزد خداوند نه نام است : فاطمه ، صدّيقه ، مباركه ، طاهره ، زكيّه ، راضيه ، مرضيّه ، محدّثه و زهرا .
بعد فرمود : آيا مى دانى تفسير «فاطمه» چيست ؟
عرض كردم : بفرماييد .
فرمود : يعنى از شر منقطع شده .
پس از آن حضرت فرمود : اگر اميرالمؤمنين عليه السلام نبود براى حضرت فاطمه تا روز قيامت از آدم تا خاتم كفوى پيدا نمى شد .