۱۱۷.از امام صادق عليه السلام درباره قول خداوند عزوجل «و براى خدا حج آن خانه ، بر عهده مردم است [البته بر] كسى كه بتواند به سوى آن راه يابد» فرمود اين در حق كسى است كه مالى داشته باشد و صحت و سلامتى داشته باشد . و اگر چنانچه حج بيت اللّه را به تأخير انداخت به خاطر تجارت و كسب و كار حق اين كار را ندارد و اگر در اين حالت [عقب انداختن حج] بميرد يكى از واجبات اسلام را ترك گفته در حالى كه توان حج را داشته و چنانچه كسى از او دعوت سفر كرد و او به خاطر خجالت اجابت نكرد ، نيز حق اين كار را ندارد و بايد عزم سفر حج كند گرچه بر الاغى گوش بريده و دم بريده باشد و اين به خاطر قول خداى عزوجل است «و هر كه كفر ورزد يقينا خداوند از جهانيان بى نياز است .
عرض كردم :و هر كس ترك كند كفر ورزيده؟ فرمود چگونه كافر نباشد ، در حاليكه شريعتى از شريعت هاى اسلام را ترك گفته است . خدا مى فرمايد : «حج در ماه هاى معيّنى است پس هر كس در اين ماه ها حج را [برخود] واجب گرداند [بداند كه] در اثناى حج همبسترى و گناه و جدال [روا] نيست» و واجب گردانيدن يكى از لبيك گفتن يا علامت گذارى بر قربانى و يا چيزى بر قربانى آويزان كردن است پس هر كدام از اينها را انجام داد حج را برخود واجب گردانيده است . و حج واجبى نيست مگر در اين ماه هايى كه خدا فرمود : «حج در ماه هاى معينى است» .

۱۱۸.عبدالعظيم حسنى از امام صادق عليه السلام نقل مى كند كه فرمودند:هيچ نمازى بدون پاكى و طهارت پذيرفته نيست.

۱۱۷.شى:عن ابراهيم بن علي، عن عبدالعظيم الحسني، عن ابن محبوب عن معاوية بن عمار، عن أبي عبداللّه عليه السلام في قول اللّه عزوجل «و للّه على الناس حج البيت من استطاع إليه سبيلا» قال: هذا لمن كان عنده مال و صحة فان سوفه للتجاره فلا يسعه ذلك، و إن مات على ذلك فقد ترك شريعة من شرايع الاسلام إذا ترك الحج و هو يجد ما يحج به، و إن دعاه أحد إلى أن يحمله فاستحيى فلا يفعل فانه لايسعه إلاّ أن يخرج و لو على حمار أجدع أبتر و هو قول اللّه «و من كفر فإن اللّه غني عن العالمين» قال: و من ترك. قلت: كفر؟ قال: و لم لا يكفر و قد ترك شريعة من شرايع الاسلام! يقول اللّه «الحج أشهر معلومات فمن فرض فيهن الحج فلا رفث و لا فسوق و لا جدال في الحج «والفريضة التلبية و الاشعار والتقليد فأي ذلك فعل فقد فرض الحج، و لا فرض إلاّ في هذه الشهور التي قال اللّه : «الحج أشهر معلومات». ^۱

۱۱۸.عن عبدالعظيم بن عبداللّه الحسنى قال:قال أبوجعفر عليه السلام : «لاصلاة إلاّ بطهورٍ». ^۲