1.احمد بن محمّد بن عيسى بن عبد اللّه اشعرى از بزرگان اهل حديث و مشايخ عالى مقام شيعه بشمار رفته ، شيخ نجاشى گويد : ابو جعفر شيخ محدثين قم و از فقهاء و اعيان اين طائفه در قم بود ، وى در نزد حكام و ولات بسيار معزز و محترم و با آنها آمد و شد داشت. احمد بن محمّد بن عيسى حضرت رضا عليه السلام را ملاقات كرده و به محضر حضرت جواد و هادى عليهماالسلامهم رسيده و كتبى نيز تأليف كرده است ، علماى رجال و فقهاى اماميه از اين راوى جليل القدر تجليل فراوانى نموده اند.

2.علاء بن رزين از مواليان ثقيف و اهل كوفه است ، شخصى در رجال خود گفته : علاء بن رزين از اصحاب حضرت صادق عليه السلام بشمار ميرود ، ودر فهرست گويد : علاء بن رزين از ثقات مشايخ حديث و جليل القدر است ، وى كتابى هم تأليف كرده و در چهار نسخه توسط روات بزرگ شيعه از وى نقل شده است.

3.ابان بن عثمان احمر ابو عبد اللّه بجلى از اهل كوفه بود ، شيخ او را از اصحاب حضرت صادق عليه السلام شمرده ، نجاشى گويد : ابان بن عثمان از اهل كوفه بود و در همانجا سكنى داشت ، و مدتى هم در بصره بود ، ابو عبيده معمر بن مثنى و ابو عبد اللّه محمّد بن سلام از وى اخبارى مربوط به شعراء و انساب عرب اخذ كرده اند. پس از اين گفته : وى از حضرت صادق و كاظم عليهماالسلام روايت كرده ، وكتابى هم در مواليد و وفيات و مغازى تأليف نموده است.

1.عبد اللّه بن بكير بن اعين شيبانى از اصحاب حضرت صادق عليه السلام است و روايات زيادى نقل كرد و كتابى هم تأليف نموده است.

2.طاهر بن حسين معروف به « ذو اليمينين » از فرماندهان و امراى لشگر مأمون بود ، هنگامى كه « امين » مأمون را از خلافت خلع كرد ، مأمون از اين جريان سخت بر آشفت و لشگريان زيادى را تحت رياست و فرماندهى « طاهر » بطرف بغداد فرستاد . امين هم على بن عيسى بن ماهان را با افراد زيادى بسوى خراسان روانه كرد ، تا « مأمون » را دستگير كنند ، اين دو لشگر در « رى » بهم رسيدند و ميان آنان جنگ خونينى در گرفت و على بن عيسى كشته شده ، طاهر با سرعت زيادى خود را به « بغداد » رسانيد و آنجا را محاصره كرد ، پس از چند روز بغداد را تصرف كرد و امين هم در اين جريان كشته شد.