ابو الفرج محمّد بن موسى ^۱ بن على قزوينى گويد : اسماعيل بن على ^۲ دعبلى از پدر خود روايت مى كند كه وى گفت : من ابو داود مسترق را ديدم ، علت نام گذارى او به « مسترق » اين بود كه وى شعر سيد اسماعيل حميرى ^۳ را براى مردم ميخواند.
كشى در رجال خود گويد : محمّد بن مسعود گفته : از على بن حسن بن فضال ^۴ پرسيدم كه در باره ابو داود مسترق چه اطلاعى دارى ؟ وى گفت : اسم ابو داود سليمان بن سفيان بوده ، و او را منشد هم مى گفتند ، او از ثقات روات ميباشد.
حمدويه گويد : سليمان بن سفيان از اهل كوفه است و فضل بن شاذان از او روايت مى كند ، وى از مواليان بنى اعين و از كنده بوده ، علت اين كه او را مسترق ملقب ساخته اند از اين جهت است كه او اشعار سيد حميرى را براى مردم ميخواند ، ودل هاى آنها را بطرف خود مايل ميساخت . كشى گفته : وى در سال 130 دنيا را وداع گفته است.
بطوريكه در بالا اشاره شد تاريخ وفات ابن راوى را مختلف نوشته اند ، نجاشى در

در نزد شيعيان و دوستانم گواهى بده كه وصى و امام بعد از من فرزندم على است.
از علامه طباطبايى ^۱ نقل شده كه وى فرمود : سليمان بن حفص مروزى در نقل كلمات فرج منفرد است ، شيخ در مصباح خود اين كلمات را از طريق او از حضرت هادى عليه السلام روايت كرده ، و اين خود دليل است كه شيخ طوسى بر اخبار او اعتماد داشته ، و در نتيجه ميتوان او را در عداد صحاح آورد.
روايت حضرت عبدالعظيم از سليمان بن حفص مروزى در عيون « باب العلة التي من اجلها سمى على بن موسى الرضا » نقل شده است.

21 ـ سليمان بن سفيان

يكى از مشايخ جليل القدر و محدثين بزرگ « سليمان بن سفيان ابو داود مسترق » ميباشد . علماى رجال و فقهاى شيعه وى را به عظمت و جلالت قدر ياد كرده اند ، راجع به اين راوى مطالب و گفتارهاى زيادى رسيده كه اينك به بعضى از آنها اشاره ميكنيم .
نجاشى در رجال خود گفته : سليمان بن سفيان ابو داود مسترق از مواليان كنده و بنى عدى است ، وى راوى عده اى از محدثين بوده و تا سنه 231 زندگانى كرده است .