اولاد صاحب ترجمه
يكى از اولادهاى او كه بايد خلف صالح ناميد ميرزا محمد بلبل ايران است كه در نطق و خطابه همانند پدر بود. اگر كسى شخص او را در حال سخنرانى نمى ديد نمى توانست تشخيص دهد پدر است حرف مى زند يا پسر. ترجمه اش بيايد.
اشعار صاحب ترجمه
ميرزا محمدرضا واعظ علاوه بر مراتب فضل در فقه و كلام و حكمت و عرفان، اشعار عرفانى مى سروده كه يكى از سروده هايش اين است:
دلا خوش باش تا رسم خوشى از آسمان بينى
مفرسا تن زغم تا سر به پاى راستان بينى
ز اسباب و علل دست توسل بگسل و بگذر
كه اسباب و علل مقهور حكم رازدان بينى
نخستين گوهر عقل از خرد در كنه او حيران
به عجز ما عرفناكش زجان رطب اللسان بينى
و پس از مدح و توصيف خاتم الانبياء و اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام در مدح امام زمان عليه السلام مى گويد:
امام دائم و قائم به عالم عالِم و حاكم
كه ابقاى دو عالم زان وجود جاودان بينى
چو خضر زنده و الياس و ادريس و مسيح است او
بفرموده است اين چارش ز خيل بندگان بينى
جمالش را عيان بينى جهان را كى خزان بينى
الهى گرچنان بينى جنايت را خزان بينى۱