او در سال (1337 ش) در سن 91 سالگى درگذشت و در ابن بابويه (شهر رى) به خاك سپرده شد .
رجال بامداد ، ج 6 ، ص 9 .
گرديد . و در دوره دوم مجلس شوراى ملى (1328 ق .) از طرف آذربايجان و تهران به وكالت منتخب و وكالت آذربايجان را قبول كرد در 17 رجب 1328 هق . براى اولين بار در دوره تازه ، وزير شده و به شغل وزارت ماليه در كابينه ميرزا حسن خان مستوفى الممالك انتخاب شد . ادوارد برون در كتاب انقلاب ايران تأليف خود مى نويسد: در كابينه اى كه پس از خلع محمّد على شاه از سلطنت بدون نخست وزير تشكيل يافت حكيم الملك وزير فرهنگ بود . و اين گفته اشتباه است زيرا نامبرده در هيأت دولت مزبور سمتى نداشته است و اولين بار كه نامبرده وزير شد در تاريخ 17 رجب 1328 قمرى برابر با اول مرداد 1289 خورشيدى در كابينه اول ميرزا حسن مستوفى الممالك بسمت وزير دارايى منصوب شد . حكيمى در دوران حيات سياسى خود چهار بار وزير دارايى ، هشت بار وزير فرهنگ ـ يكبار وزير دادگسترى ، يك بار وزير مشاور ، يك بار وزير خارجه ، سه بار نخست وزير و يكبار هم وزير دربار بوده است . حكيمى در كابينه دوم خود 1324 خورشيدى قصد داشت كه به اتفاق وزير خارجه كابينه خويش (ابوالقاسم نجم) براى مذاكره راجع به تخليه ايران از قشون روس به مسكو برود ولى چون روسها با آمدن او چندان روى موافقتى از خود نشان ندادند بنابراين از رفتن به مسكو منصرف گرديد و سرانجام از تعلل شوروى در تخليه ايران كار به شكايت به سازمان ملل متفق كشيد (29 دى) و در اين باب سخت كوشش و مقاومت نمود در كابينه سوم خود (1326 خورشيدى) درصدد اصلاحات كلى از قبيل تعديل بودجه ـ صرفه جويى زياد در هزينه ـ جلوگيرى از حيف و ميل اموال دولت گماردن اشخاص درست در سركارها و كوتاه كردن دست نادرست ها برآمد اما متأسفانه اقدامات مزبور مخالفين زيادى توليد كرد كه منتهى به استعفاى وى گرديد و به جاى او عبدالحسين هژير بر سر كار آمد .
