ذيقعده همان سال ، كه امير نظام به پيشكارى آذربايجان منصوب شد ، با او به تبريزرفت تا اينكه در سال (1316 ه ق) به سمت معاونت و نايب رييسى مدرسه لقمانيه تبريز منصوب گرديد .
اديب الممالك سال (1318 ه ق) به قفقاز و از آنجا به خوارزم سفر كرد و مدتى نزد محمّد خان ـ خان خيوه ـ به سر برد؛ سپس از آنجا به مشهد آمد و تا سال (1320 ه ق) در مشهد ماند ، و احتمالاً در اواخر آن سال يا اوايل سال بعد به تهران آمد و در خلال سال هاى (1321 و 1322 ه ق) جزو نويسندگان مهم و طراز اول روزنامه «ايران سلطانى» بوده .
اميرى در سال (1323 ه ق) به باكو سفر كرد و در آنجا با روزنامه ارشاد ـ كه به زبان تركى منتشر مى شد ـ همكارى داشت و ورقه ضميمه آن را به فارسى انتشار مى داد .
وى شعبان سال (1324 ه ق) كه مجلس شوراى ملى گشايش يافت در تهران بود و سردبيرى روزنامه مجلس را ـ كه ميرزا محمّد صادق طباطبايى تأسيس كرده بود ـ به عهده داشت .
اديب الممالك در سال (1327 ه ق) جزو مجاهدان فاتح مسلحانه وارد تهران شد و مدتى بعد به خدمت وزارت عدليه درآمد و حملات او به ادارات و رؤساى عدليه از همين تاريخ شروع شد اما با وجود اشتغال به شاعرى و قبول خدمت در دستگاه دولتى ، شغل اصلى او روزنامه نگارى بود و چه قبل از مشروطيت چه پس از آن جرايد بسيارى به قلم او انتشار يافته كه اهم آنها در پى مى آيد ، لازم به ذكر است كه اغلب اشعارش در همين روزنامه ها چاپ شده است:
الف ـ روزنامه مجلس كه اخبار و وقايع جلسات شوراى ملى ايران را چاپ مى كرد . اين نخستين روزنامه عهد مشروطه است كه پس از گشايش مجلس در ايران پديد آمد و در هشتم شوال (1322 ه ق) اولين شماره آن منتشر شد .
اين روزنامه را سيد محمّد صادق طباطبايى يكى از افراد مشروطه خواه تأسيس
