شهادت
آشتيانى در سال (1327 ق) توسط عده اى مزدور و جاهل و به تحريك دربار به شهادت رسيد . صاحب تاريخ مشروطه نوشته است:
مفاخر الملك ـ رئيس تجارت ـ كه دستيار حكمران تهران نيز بود ، شب چهار شنبه 14 فروردين ، صنيع حضرت را با كسانى از لوتيان تهران فرستاد كه ناگهان به سرشان ريختند و ميرزا مصطفى را با سه تن ديگر كشتار كردند . ۱
جنازه آن بزرگوار در جوار حرم مطهر حضرت سيد الكريم عليه السلام در مقبره اى كه بعدها به «افتخار آشتيانى» مشهور شد دفن گرديد . اين مقبره بعد از ايشان محل دفن جمع زيادى از افاضل خاندان آشتيانى شد . ۲
معاريف الرجال از او چنين ياد كرده است:
... كان عالما اديبا عرفانيا و من الوجوه العلمية فى ايران ... حدثنى بعض الطهرانينى المعاصرين بقوله لو اقول لم يوجد رجل فى ايران مثلُه لكنت صادقا ... . ۳
آثار
1 . افتخارنامه حيدرى ، اين كتاب كه شامل حدود 18 هزار بيت در مدح پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلاممى باشد ، در سال (1310 ق) در قطع رحلى و 460 صفحه در تهران به چاپ رسيد . حيدر على مجد الاُدباء مقدمه اى بر اين كتاب نوشته است . ۴
2 . ديوان صهبا ، كه مجموعه اى از اشعار ميرزا مصطفى است . ۵
3 . رساله عمليه ، تنها منبعى كه اين اثر و تأليف را از آشتيانى ياد كرده است ، اختران
1.همان ، ص ۹۰۱ .
2.مشهدى باباى صادق زاده ملقب به ناصر الملك و ميرزا غلامحسين تهرانى كه در همان شب با افتخار العلما ترور شدند نيز در همين مقبره مدفونند .
3.معاريف الرجال ، حرز الدين ، ج ۳ ، ص ۱۲ .
4.الذريعه ، ج ۲ ، ص ۲۵۶؛ مشار فارسى ، ج ۱ ، ص ۴۲۵ .
5.الذريعه ، ج ۹ ، ص ۶۲۲ .