دلايلى ، توانايى ادامه مؤذنى آستانه را از دست داده ، به ساعت سازى اشتغال ورزيده و مسئول تعمير ساعت صحن آستانه گرديد .
تا اينكه در سال (1323) شمسى به وجود كتابخانه قبلى آستان مقدس ، پى برده و موجوديت آن را با توليت وقت ، آقاى حاج سيد احمد هدايتى كه فردى فاضل ، متدين و علاقمندى به علم و ادب بود ، در ميان گذاشته و احياى مجدد كتابخانه آستان مقدس را خواستار گرديد . بنابراين ايشان او را همراه با فرزند خود آقاى دكتر محمّد على هدايتى كه آن روز استاد دانشكده حقوق بود مأمور تأسيس كتابخانه فعلى نمودند .
ابتدابا خريد حدود ششصد جلد كتاب از كتب مرحوم نظر پاك (يكى از اساتيد مدرسه سپهسالار) كتابخانه اى در ضلع شرقى صحن حضرت امامزاده حمزه عليه السلام دائر و در تاريخ 1/4/1324 مورد بهره بردارى قرار گرفت . وى ضمن تماس با افراد علاقمند به كتاب با علما و مؤلفين نجف اشرف و الازهر مصر نيز مكاتبه و از آنان درخواست همكارى نمود . خوشبختانه آنها نيز به احترام وجود مقدس حضرت عبدالعظيم عليه السلام كتبى را تقديم نمودند .
عالم فاضل و محقق محترم آقاى حاج شيخ عزيز اللّه عطاردى در كتاب زندگانى حضرت عبدالعظيم عليه السلام چاپ پنجم صفحه 342 در مورد او چنين نوشته:
از كسانى كه در تأسيس مجدد كتابخانه و راه اندازى آن بسيار كوشش كرد ، مرحوم شيخ جواد مؤذنى بود ، ايشان از كسانى است كه از سال 1342 شمسى در آنجا به عنوان كتابدار و مدير برگزيده شد ، حكمى از طرف توليت آستان حضرت عبدالعظيم به ايشان در تاريخ 10/3/1324 داده شده كه متن آن چنين است: آقاى جواد مؤذنى چون اداره آستانه براى استفاده عامه اقدام به تأسيس كتابخانه نموده و احتياج به مراقبت يك نفر امين دارد ، لهذا از اين تاريخ شما به سمت كتابدارى تعيين نموده ، مقتضى است در انجام مأموريت خود نهايت جديت مبذول داريد .

از اين طريق زندگى خود را اداره مى كرد .
مرحوم مؤذنى تا پايان سطح نزد نامبرده و مرحوم آقا شيخ ابوالحسن مرندى ، تحصيلات خود را ادامه داد . پس از آن از حُسن تصادف ، 3 نفر از عالمان بزرگ آن زمان ، به شرح ذيل براى مدت طولانى در شهر رى ساكن گرديدند .
1 . حاج شيخ مرتضى آشتيانى ، رئيس حوزه هاى علميه مشهد (در اعتراض به واقعه مسجد گوهرشاد)
2 . حاج شيخ محمّد تقى بافقى (تبعيدى رضاخان از قم به شهر رى)
3 . حاج شيخ هادى مجتهد تبريزى ، شاگرد مرحوم آيت اللّه مامقانى بزرگ ، پدر شيخ عبداللّه مامقانى صاحب كتاب تنقيح المقال ، در اعتراض به غائله پيشه ورى تبريز ايشان نيز جهت امرار معاش در منزل ، با همكارى خانواده شان پارچه كرباس بافته و از درآمد آن گذران زندگى مى نمودند .
سكونت اين بزرگواران در شهر رى موقعيت را براى آقاى مؤذنى مهيا نمود ، تا بتواند از محضر اين سه عالم گرانقدر بهره گرفته ضمن تحصيل دروس خارج ، از آن كسب درس و اخلاق نمايد و با هر سه نفر آنان موانست و الفتى خاص برقرار نمايد .
پس از فوت مرحوم حاج شيخ هادى ، آقاى شيخ محمّد رضا خاتمى بروجردى عهده دار امور حوزه علميه برهان گرديد ، با آقاى خاتمى به گونه اى صميمى گرديد كه يكديگر را برادر خطاب مى كردند ، اين دوستى باعث گرديد هم مرحوم مؤذنى از وجود آن منبع علم و حلم استفاده سرشار برد ، و هم ايشان به دليل تسلط مرحوم مؤذنى در حديث هر وقت به يكديگر مى رسيدند ، آقاى خاتمى بروجردى مى گفت: «مؤذنى براى من حديث بگو» .
آقاى مؤذنى ضمن تحصيل ، همگام با پدر خويش در زمره مؤذنين آستانه مشغول به كار گرديد و همانطور كه تعهد نموده بود . امور زندگى خويش را از حقوق مؤذنى و دستمزد همكارى با مسئول موتور برق آستانه اداره مى كرد . متأسفانه پس از مدتى به