دانشمندان پس از علاقه خويى به اثر وى توجه نموده و اقدام به تكميل و انتشار آن نمودند. و در نهايت اين شرح بزرگ در 21 جلد به قطع وزيرى منتشر گرديد كه 14 جلد اول آن تأليف علامه خويى و از جلد 15 تا 19 تأليف استاد حسن حسن زاده آملى و جلدهاى 20 و 21 تأليف مرحوم محمدباقر كمره اى است كه به همان سبك خويى اين شرح را تأليف و تكميل نموده اند.
امروزه اين شرح بزرگ ترين شرح شيعى به عربى بر نهج البلاغه به شمار مى رود.
2 ـ شرح العوامل في النحو، مؤلف اين كتاب در دوران جوانى قبل از تشرف به نجف اشرف تأليف نوده و در غره رمضان 1283 به پايان رسانيده و بالغ بر 412 صفحه است.
3 ـ تقريرات درس استادش سيدحسين حسينى كوهكمرى (سيدحسين ترك) كه بر فرائد الاصول شيخ انصارى نوشته و در 14 صفر 1289 در نجف ختم نموده است. ^۱
4 ـ تحفة الصائمين في شرح الادعية الثلاثين، شرح دعاهاى ماه مبارك رمضان، قريب به 152 صفحه، مؤلف آن را در اوايل مراجعت خود از نجف اشرف در خوى تأليف نموده و در 19 ربيع المولود 1291 به پايان برده است.
5 ـ رساله رد صوفيه، كه در خوى تأليف نموده و مطالب آن را در جلد ششم شرح خود بر نهج البلاغه درج نموده است. پايان اين كتاب در شعبان 1321 بوده است.
6 ـ حاشيه بر بعضى ابواب قوانين.
7 ـ منتخب الفن في حجية القطع والظن.
8 ـ احقاق الحق في تحقيق المشتق (تحقيق الحق في شرح المشتق)، شرح باب.
9 ـ الجنة الواقية في ادعية نهار رمضان مع شرحها مشتق قوانين. ^۲
10 ـ شرح كتاب قضا و شهادات دروس شهيد اول.
11 ـ الاربعون حديثا.

شروع انقلاب مشروطيت چاپ آن ناتمام مانده و پس از چاپ سه جلد مؤلف دار فانى را وداع مى گويد.
مرحوم خيابانى درباره اين شرح و اينكه آيا به اتمام رسيده يا نه چنين فرموده:
هفت مجلد از اين شرح جليل بامر سلطان مظفرالدين شاه قاجار بطبع رسيده و از بعضى ثقات نقل شده كه شارح مرحوم ديگر مجلدات را نيز نوشته ولى مع الاسف در بعضى اسفارش مفقود گشته.
فاضل اديب نواب مستطاب عبدالحسين ميرزا قاجار تقريظى در مدح اين شرح منظوم داشته و تمامش اين است:

ايا طالبا منهاج رشد و حكمة
يدوم اقتناء الذخر من رحمة البارى
و يا تائها ظمأن في قفر حيوة
يريد ارتواء العقل بالمنهل الجارى
عليك بمنهاج البراعة انه
لمنهاج فضل للهدى ثم تذكار
غدا شارحا نهج البلاغه حاذيا
حذاه عليا قدر فوق اقدار
اتدرى و ما نهج البلاغه انه
كلام امام قاسم الخلد والنار
علىّ اميرالمؤمنين فكم حوى
له خطبة غواء كالكوكب السارى
و قد شهرحت هذا الكتاب جماعة
و لم يرفعوا عن وجهه حجت استار
فقيّض مولانا علىّ لشرحه
مجلّىَ حازالسبق في كل مضمار
محدث اهل البيت ثم فقيههم
ملاذ محبيهم و مخزن اسرار
امام تقى هاشمى مهذب
يسمى حبيب اللّه من نجل اخيار
فشمر ذيل الجد في ذلك المنى
و لم يالُ جهدا بالعشى و ابكار
فكم من علوم فيه منها وديعة
و من حكم للمتهدين و انوار
و قد جمعت فيها المحاسن كلها
و يعرف صدق القول حزّيت اخبار
ولاغدوان فاق التصانيف فضله
ضروره اهل البيت اعلم بالدار
و لما راى هذا الكتاب مليكنا
مظفر دين اللّه سلطان قاجار
ادام عموم النفع منه فاُصدرت
اوامره العليا بطبع و آثار
ادام اللّه العالمين بقآئه
ولازال منصورا بنصر من البارى
و صححه عبدالحسين مقابلاً
لدى صاحب التصنيف حفظا من الطارى
عسى ينظر المولى على بعبده
ويقضى من افضاله كلّ اوطارى
و ينجينى من كرب موت و برزخ
و من تبعات قد كسبت و اوزارى^۱
مؤلف در اين شرح ابتدا مقدمه مفصلى آورده شامل: قسمتى از مباحث الفاظ و انواع معانى از حقيقت و مجاز و اكثر مباحث علم بلاغت و بديع را آورده پس از آن شرح وافى در احوال سيده حضرت على عليه السلام بيان كرده و در خطبه كتاب آن را به مظفرالدين شاه قاجار و وليعهد محمدعلى ميرزا تقديم نموده است.
سبك شرح بدين گونه است كه ابتدا قطعه اى از نهج البلاغه را نقل و پس از آن با عناوين: اللغة، الاعراب، المعنى، الترجمه، آن را شرح مى كند و عمدش تحقيقات خود را تحت عنوان المعنى آورده است.
مؤلف شش جلد از اين شرح عظيم را تأليف نموده كه تاريخ تأليف آنه چنين است:
جلد اول: شب عيد غدير 1300.
جلد دوم: بيستم ربيع الثانى 1303.
جلد سوم: سلخ ذى العقده 1306.
جلد چهارم: دوشنبه 24 جمادى الثانى 1313.
جلد پنجم: سيزدهم ذيقعده 1317.
جلد ششم: يك شنبه دوم رمضان 1321ق.
نسخه هاى خطى اصل اين شش جلد در كتابخانه حضرت آيت اللّه مرعشى به شماره هاى 7801 تا 7086 نگهدارى مى شود.