وفات و بازماندگان

هاشمى خويى در صفر سال 1324 ق در تهران دعوت حق را لبيك گفت و جسد شريفش به شهر رى حمل و در جوار مزار ملكوتى و نور آيين حضرت عبدالعظيم حسنى در قرارگاه ابدى خود آرام گرفت.
علامه خويى دو فرزند صالح روحانى داشت به نامهاى حاج سيد ابوالقاسم امين الاسلام هاشمى خويى و سيدابوالحسن هاشمى خويى، امّا فرزند اول وى (سيد ابوالقاسم) بعد از اتمام تحصيلات در نجف در خوى ساكن گرديده و در اغلب وقايع و انقلابات شهر مدافع و حامى مردم بوده و به مرافعات رسيدگى مى كرد و در اواخر عمر مقيم تهران بوده، تا اينكه در 80 سالگى در سال 1368ق در تهران دار فانى را وداع گفت. از او نيز فرزندى ماند به نام سيد عبدالحميد كه در سلك اهل علم بود و در نجف اشرف تحصيل كرده و ساكن تهران بود و در مدرسه حاج ابوالفتح خان تدريس داشته و در مسجد همان مدرسه اقامه نماز مى كرد تا اينكه در سال 1370ق عازم حج گشته و در مكه نداى ارجعى را لبيك گفته از غم دنيا بيآسود. ^۱
فرزند ديگر علامه خويى (سيد ابوالحسن هاشمى) عالمى بود عابد و سيدى بود زاهد. تحصيلات خود را در نجف تكميل كرده و در خوى به مرافعات رسيدگى مى نمود مع الوصف اهل دل و صاحب راز و خلوت بود و در بعضى موارد خطرناك علما و صلحاء شهر را جمع كرده و براى دفع بلا ختوماتى مى گرفتند. در سال 1345ق در سن هفتاد سالگى در خوى از زندان تن، مرغ روحش آزاد گشت. ^۲

منابع

1 ـ تراجم الرجال، سيد احمد حسينى اشكورى، ج 1، ص 234 .
2 ـ مقدمه منهاج البراعه في شرح نهج البلاغه، ميرزا حبيب اللّه خويى، تهران، كتابفروشى