54

سيد حسن مشكان طبسى

(1258 ـ 1328/1327 ش)

استاد دانشگاه ، نويسنده ، مترجم و شاعر . در طبس به دنيا آمد . حساب و هيئت و نجوم را نزد پدر آموخت و علوم عرب را نزد شيخ حسن ملا سلطان محمّد آموخت .
وى پس از فوت پدر جهت ادامه تحصيل به يزد و اصفهان رفت و علوم عقلى و نقلى و رياضيات و فنون و ادب و اسطرلاب را نزد استادان وقت فراگرفت . سپس به مشهد رفت و به فراگيرى زبان فرانسه و علوم طبيعى و ادبى اروپايى پرداخت .
وى مسافرت هايى به مصر و پاريس داشت و در اواخر جنگ جهانى اول به خراسان بازگشت و در مشهد به خدمت وزارت معارف درآمد . وى در 1301 ش ، مجله «دبستان» را در مشهد تأسيس و منتشر كرد . مشكان بعدها به تهران منتقل و در سمت مستشار ديوان كشور مشغول خدمت شد .
وى همچنين در دانشكده معقول و منقول فلسفه تدريس مى كرد . مشكان سرانجام در تهران فوت نمود و در شهر رى در جوار بقعه حضرت عبدالعظيم به خاك سپرده شد . از آثار وى:
ببر هژير يا كاپيتان كركران ، ترجمه ،
تدبير منزل و سياست مدن ،
اهتمام در انتشار ترجمه اشارات .

منابع

تاريخ جرايد (2/277 ـ 280) ، چهارصد شاعر برگزيده پارسى گوى (998 ـ 999) ، شرح حال رجال (6/78 ـ 79) ، گلزار معانى (627 ـ 647) .

اخلاق محتشمى ،
علل بدبختيها و علاج آن است .

منابع

زندگينامه رجال و مشاهير (1/161 ـ 171) ، سخنوران نامى (2/415 ـ 420) ، شرح حال رجال (1/321 ـ 322) ، مؤلفين كتب چاپى (2/629 ـ 630) ، يادداشت هاى قزوينى(8/232) ، يادگار (س 1 ، ش 8 ، ص 72 ـ 80) ، يغما (س 5 ، ش 9 ، ص 411 ـ 412) .