نيست او هم جدا در مقام مدافعه و مبارزه برآمد و نظر به ايادى بى شمارى كه در خارج و داخل داشت سرانجام على رغم مخالفت سخت دكتر مصدق اعتبارنامه اش از مجلس گذشت .
سيد ضياءالدين به طورى كه پيش گفته شد در اول فروردين 1325 خورشيدى به دستور احمد قوام رئيس دولت وقت بنابر كينه ديرينه و انتقام جويى و يا بنا بر دسائس و اقداماتى كه بر عليه او به عمل مى آورد توقيف و چند روزى در شهربانى زندانى گرديد . بعد قرار بر اين شد كه دوباره از ايران خارج شود لكن سيد ضياء الدين اين پيشنهاد را نپذيرفت و سرانجام در خانه خود در سعادت آبادشميران زير نظر قرار گرفت . سيد ضياء الدين پس از بازگشت از خارج و مدتى كه در ايران بود و حيات داشت هميشه در پذيرايى هايى كه در خانه خود از واردين به عمل مى آورد بجاى چاى دم كرده ، نعناى دم كرده تعارف مهمانها مى كرد و به اين مناسبت مخالفين وى در غيابش او را سيد نعنا خطاب مى كردند و نام مى بردند و معروف به سيد نعنا شده بود .
پس از ورود به ايران سه دانگ سعادت آباد شميران واقع در جنوب غربى دركه را از محمّد جعفر ميرزا نامى خريد و در آنجا قناتى احداث كرده تأسيساتى نمود و مشغول به زراعت و تربيت پرندگان و چرندگان گرديد و نژاد عالى هر يك از آنها را در آنجا براى نمونه جمع آورى نمود و زحماتى در اين كار مى كشيد . در قزوين در بلوك زهرا نيز كشاورزى با كندن چاه عميق راه انداخته بود و يونجه زار مفصلى ترتيب داده بود از اين يونجه ها كه خواص زيادى براى آن قائل بود گاهى هم به حلق واردين و مهمانهاى خود فرو مى برد و به آنان مى خورانيد . پس از همه اين كارها در شهريور ماه 1348 خورشيدى در سن 80 سالگى به سكته قلبى در تهران درگذشت و در حضرت عبدالعظيم در مقبره ناصر الدين شاه به خاك سپرده شد .

منابع

رجال بامداد ، ج 2 ، ص 122 ـ 128 .

گزيد و در آنجا مشغول به كشاورزى گرديد . در سال هاى اول كه در خارج از ايران به سر مى برد بواسطه اقدامات و تشبثات خودش يا تمايل خود دولت افغانستان ، و يا ديگران ، كه مى خواستند او را بعنوان مستشار به افغانستان وارد كنند . دولت ايران كه از اين قضيه اطلاع پيدا كرد فورا از تهران به سفير ايران در كابل دستور داده شد كه عدم رضايت دولت ايران را در اين باب اعلام دارد .
پس از مذاكره سفير با مقامات صلاحيتدار ، دولت افغانستان از استخدام وى بكلى صرف نظر نمود . تا شهريور 1320 خورشيدى در خارج از ايران مى زيست و ظاهرا به امور كشاورزى اشتغال داشت . چون اوضاع مملكت پس از شهريور بكلى تغيير كرد و وضع ديگرى به خود گرفت از اين جهت پس از سر و صورت دادن به كارهاى خويش در شهريور ماه 1322 خورشيدى با كلاه پوستى بر سر ، به تهران برگشت و پس از ورود مشغول به حزب بازى و حزب درست كردن گرديد و حزب اراده ملى را تشكيل داد و گروهى انبوه به خيال اينكه مثلاً دوباره سيد ضياء الدين نخست وزير و نسبت به هر يك از آنان عطف توجهى مبذول خواهد داشت وارد حزبش شدند و حلقه هايى تشكيل يافت و چون مردم بواسطه مسائل و موضوعاتى كه آنان را جور مخصوصى بار آورده و سوءظن هايى كه به يكديگر دارند به اين مناسبات بدبختانه هميشه خوش استقبال و بد بدرقه بار آمده اند بنابراين پس از چندى حزب مزبور مانند تمام احزابى كه تاكنون در ايران تشكيل يافته و يا ديگران براى ما تشكيل داده اند خودبخود منحل گرديد و ديگر اثرى از آن باقى نماند . در همين سال در دروه چهاردهم بر حسب سفارش مقامات ذى نفوذ از يزد نماينده مجلس شوراى ملى شد . در موقع طرح اعتبار نامه اش در مجلس ، دكتر مصدق نماينده اول تهران با اعتبار نامه وى به دلايل زيادى سخت مخالفت ورزيد و جدا مبارزه نمود . سيد در مباحثاتى كه نسبت به اعتبارنامه اش صورت مى گرفت حتى الامكان كوتاه مى آمد و نمى خواست كه جنجالى روى دهد و چون ديد كه به اصطلاح عوام اين تو بميرى از آن تو بميرها