نوافل، مانند او ديده نشد....
و نيز از ديگر خصوصيات ايشان همّت بلندشان در تحصيل و تدريس بود و روحيه اى خستگى ناپذير داشتند و تمام عمر شريفشان را يا به تحصيل و يا به تدريس و تأليف گزراندند و شاگردان بسيارى از علماء و مراجع را تربيت نمودند، كه از جمله ايشان عبارت اند از: ^۱
1 ـ حضرت آية اللّه ميرزا محمد تقى شيرازى رهبر انقلاب (1920م) عراق، متوفى (1338 ه) .
2 ـ حضرت آية اللّه شيخ محمد حسن مازندرانى(ره)، متوفى 1317 .
3 ـ حضرت آية اللّه شيخ على خاقانى، متوفى 1334 ق .
4 ـ حضرت آية اللّه شيخ عبداللّه مازندرانى(ره) متوفى 1330 ق .
5 ـ حضرت آية اللّه شيخ محمدمهدى بنابى حائرى، متوفى 1341 ق.
6 ـ حضرت آية اللّه حاج سيد زين العابدين تنكابنى، متوفى 1331 ق.
7 ـ حضرت آية اللّه شيخ على بهبهانى حائرى، متوفاى 1345 ه.
ايشان كتابهاى ارزشمندى از خود به يادگار گذاشتند كه از جمله آنها، كتب زير مى باشد:
1 ـ حاشيه بر مسلك شهيد ثانى(ره)
2 ـ حاشيه بر جواهر الكلام.
3 ـ يك دوره كامل اصول فقه.
4 ـ ذخيره المعاد في تكاليف العباد.
5 ـ زينة العباد الكبرى.
6 ـ زينة العباد.
7 ـ زينة العباد الصغرى.

حاج شيخ زين العابدين مازندرانى مجاور حائر شريف امروز به علوّ مقام فقاهت بسيار كم نظير است. گروهى عظيم از شيعه عراق و ايران و هندوستان او را تقليد مى كنند فتاواى او غالبا قرين سهولت است.
آية اللّه ملا حبيب اللّه شريف كاشانى درباره اش مى نويسد: ^۱
شيخ زين العابدين مازندرانى از شاگردان صاحب جواهر و صاحب ضوابط و عالمى فاضل و زاهدى متقى و فقيهى متتبّع و داراى مقلدينى فراوان و صاحب اجازههاى كثير بود. او انسانى جواد و با سخاوت و بذل و بخشش او به فقرا زياد بوده است. رياستى در كربلا داشت و در ساير بلاد معروف بود.
و بالاخره حاج شيخ عباس قمى در فوائد الرضويه گويد: ^۲
[ايشان] همواره مورد احترام مردم و علماء قرار داشت و پس از فوت مرحوم صاحب جواهر قدس سرههنگامى كه شيخ مرتضى انصارى(ره) در رأس حوزه علمى نجف قرار داشت به موازات او، حوزه چندين ساله كربلا را اداره و سرپرستى مى نمود.
بين مرحوم آية اللّه شيخ زين العابدين مازندرانى و مرحوم آخوند خراسانى(ره) صاحب كفايه صميميّت و رفاقت ويژه اى برقرار بود. بطورى كه هرگاه آخوند ملا محمد كاظم خراسانى(ره) به كربلا مشرف مى شدند، به زيارت شيخ مازندرانى مى رفتند، همانطور كه شيخ هم هر وقت به نجف اشرف مشرف مى شدند، مرحوم آخوند خراسانى را زيارت مى كردند. مرحوم شيخ زين العابدين مازندرانى از جهت زُهد، صيانت نفس و صفاى باطن و نيز برخوردارى از مكارم اخلاقى بسيار بى نظير بودند و در عبادت و راز و نياز با خدا و تهجد و شب زنده دارى و مراقبت بر نوافل و آداب گوى سبقت را از همگان ربوده بود.
در اعيان الشيعه آمده است: ^۳
[وى] عابدى ناسك بود و كسى در شهرت مواظبت و مراقبت و مستحبّات و سنن و