شروع نموده اند . به هر صورت تفرشى بعد از وفات استاد به ايران بازگشت . بستگانش در تهران كه از اعيان و درباريان بودند او را در پايتخت نگه داشتند و از مراجعتش به زادگاه منع كردند . مخفى نيست كه در دوران قاجاريه جمع زيادى از مردمانِ اهل علم و ادبِ مناطق تفرش ، آشتيان و فراهان يا به تعبيرى عراق عجم در مشاغل مختلف دولتى و ديوانى حضور داشتند و پايگاه مهمّى را در تهران به خود اختصاص داده بودند . آيت اللّه سيد على اكبر تفرشى در تهران مشغول تدريس و تبليغ شد و محفل علمى تشكيل داد و به مراجعات و مرافعات مردم نيز رسيدگى مى كرد . علامه آقا بزرگ تهرانى از ايشان چنين ياد كرده است: «من الفضلاء الاتقياء و اهل الكمال و المعرفة والورع ، المقيم بطهران و المرجع لامور الشرعية بها ...» . ۱ محل تدريس ايشان مدرسه كاظميه بود . اين مدرسه را ميرزا كاظم مستوفى كه از درباريان ناصرى بود بنا كرد . ۲
اعتماد السلطنه نوشته است:
از اجلاء تلاميذ شيخ الطائفه استاد الكل حجة الحق مرتضى الانصارى است و چون آن بزرگوار درگذشت و بازار علم كساد شد و آن مصر مكرمت خراب و آن نيل افادت سراب گرديد ، اين عالم عامل و فقيه فاضل نيز به ايران بازگشت . منسوبانش كه از اعيانِ دولت بودند ، وى را در تهران نگاه داشتند و اينك در كمال اقتدار مشغول تدريس و ترويج و افاضت و امامت و حكومت است . ساحت محكمه آن بزرگوار تاكنون به هيچ توهم مشوب نشده و دامن اصحاب و اتباعش هرگز به تهمتى نيالوده . بارى؛ وى به علو مقامِ اجتهاد و تبحّر تام در فقاهت و اصول ، متفق عليه جميع فحول است و از حيث تقوى و ورع و بى تكلّفى و درويشى منشى نيز در اعلى درجه تسليم و قبول ... . ۳
ايشان علاوه بر تدريس و تبليغ در صحنه هاى اجتماعى و سياسى نيز حاضر بود . در قيام و نهضت شكوهمند تنباكو همگام با ديگر علما و بزرگان تهران در برابر نفوذ و
