«زيب خسرو ، نوشاد است در روم . نوشروان شاهش كرد يعنى آن را شاه نوشروان ساخت . زيب خسرو نام شهرى است كه انوشروان ساخت:
يكى شهر فرمود نوشين روان
بدو اندرون آبهاى روان
بزرگان روشندل و شادكام
ورا زيب خسرو نهادند نام
چو شد زيب خسرو چو خرم بهار
بهشتى پر از رنگ و بوى و نگار ...۱
از اين زيب خسرو مرا سود نيست
كه بر پيش درگاه من تود نيست ...
بدو گفت كاين زيب خسرو تراست
غريبان و اين خانه نو تراست
قسمتى از اين تصحيحات در مجله يغما و مجله دانش به طبع رسيده است .
14 . صحاح الفرس: از صحاح الفرس كه دومين كتاب لغت فارسى موجود است ، تاكنون سه نسخه بدست آمده است كه يك نسخه متعلق به كتابخانه استاد دهخداست ، و استاد آن را تصحيح كرده و مقدمه اى براى آن نوشته اند . آقاى عبدالعلى طاعتى نيز نسخه نفيسى از اين كتاب دارند و تصحيح اين كتاب را به عنوان پايان نامه دكترى ادبيات فارسى به عهده گرفته و يادداشت هاى علامه دهخدا را در طى كتاب خود با ذكر مأخذ وارد كرده اند ، و خوانندگان پس از طبع صحاح الفرس از آنها آگاه خواهند شد .
15 . تصحيح ديوان ابن يمين: استاد دهخدا ديوان ابن يمين را تصحيح كرده اند و نسخه مصحح ايشان اكنون در كتابخانه مجلس شوراى ملى است ، و مرحوم رشيد ياسمى در ترجمه احوال ابن يمين از اين كتاب استفاده كرده است .
16 . تصحيح يوسف و زليخا: مرحوم دهخدا نسخه اى خطى از يوسف و زليخاى منسوب به فردوسى در كتابخانه خود داشتند كه تمام آن را تصحيح و تحشيه كرده اند . ايشان بر خلاف بعض معاصران از جهت ارزش ادبى بدين كتاب علاقه بسيار داشتند .
17 . مجموعه مقالات: مقالات اجتماعى و سياسى علامه به نام «چرند و پرند» و همه