97

غلامرضا تختى

عبدالحسين آذرنگ

ملقب به «جهان پهلوان» ، از قهرمانان به نام ورزش كشتى ايران و از شخصيتهاى بسيار محبوب مردم . در پنجم شهريور 1309 در تهران به دنيا آمد . به روايتى اجاداش اهل همدان و به روايتى ديگر اهل كرمانشاهان بودند (به نقل شفاهى از بابك تختى) . چون پدربزرگش ، حاج قلى بنشن فروش ، در دكانش بر تخت بلندى مى نشسته ، به حاج قلى تختى شهرت يافته است . او در سفر مكه به دست راهزنان كشته شد . ^۱ پدرش ، حاج ارباب رجب (متوفى فروردين 1337) ، در جنوب تهران يخچال طبيعى داشت . در جريان احداث راه آهن در عصر پهلوى اول ، يخچالهاى او را تصرف كردند و انبار توشه راه آهن را در زمينهاى او ساختند . وى ناگزير خانه و زندگى اش را فروخت ، و در پى آن ، وضع روحى اش دگرگون و در سال هاى پايانى عمر وضع دماغى اش هم مختل شد . مى گويند ظلم و ستمى چنين آشكاركه بر پدرش رفته بود يكى از علتهاى گرايش سياسى غلامرضا تختى به ضديت با نظام حاكم و يكى از دلايل نوع دوستى و كمك او به ديگران بوده است . ^۲
تختى تحصيلات ابتدايى را در دبستان حكيم نظامى و دوره اول متوسطه را در دبيرستان منوچهرى گذارند ، اما تحصيلات خود را به پايان نبرد و نزد استاد

يك صفحه به خط شكسته نستعليق كتابت خفى عالى ،
صحفه ديگر به قلم نستعليق نيم دو دانگه عالى ، كه ظاهرا عريضه اى است كه خطاب به ناصرالدين شاه قاجار نوشته ،
يك مكتوب به خط شكسته نستعليق كتابت عالى ، به ناصرالدين شاه ،
كتبيه هاى مدرسه سپهسالار ، به قلم چهاردانگ كتبيه عالى و قطعات مختلفى كه تاريخ رقمهاى آن بين سال هاى 1260 و 1303 ق است .

منابع

احوال و آثار خوش نويسان (2/550 ـ 556) ، اطلس خط (573 ـ 575) ، تاريخ اصفهان(154 ـ 156) ، تاريخ هنرهاى ملى (1/656) ، تذكره خوشنويسان معاصر(25 ـ 26) ، گلستان هنر (بيست و يك) .