بودند. آن را ابراهيم خان فرزند امين السلطان ساخته بود. اين مدرسه تا 1299هجرى داير بود و در سال هاى بعد تعطيل و حجره هاى آن به مقبره تبديل شد. ۱ در اين مقبره بسيارى از اشراف، دولت مردان، رجال و شخصيت هاى سياسى به خاك سپرده شدند. صحن باغ طوطى يك راهرو باريك ارتباطى با حرم به اندازه 5/4 × 5/5 متر داشته است. (تصوير شماره 20)
7 ـ 3 ـ صحن ناصرى (غربى)
اين صحن در قسمت غربى حرم قرار گرفته و از سمت شمال به باغ طوطى و از طرف غرب به مدرسه علوم دينى جديدالتأسيس و از شرق به اماكن متبركه محدود بوده است. اين صحن را از آن جهت ناصرى مى گفتند كه قبر ناصرالدين شاه در رواق آن قرار دارد. اكنون آن را صحن آيت اللّه كاشانى مى نامند. در بالاى ايوان شرقى اين صحن، كه به طول و عرض 3×6 متر است، آيه شريفه «قل اللّهمّ مالك الملك تؤتي الملك من تشاء و...» نوشته شده است. در ميان آن آمده: «مضجع مرحوم مغفور مجاهد كبير آيت اللّه العظمى حاج سيد ابوالقاسم كاشانى قدس سره» و پس از آن آيه مباركه «يولج الليل في النهار...» نگارش شده است. (تصوير شماره 21)
7 ـ 4 ـ صحن باغچه على جان (شمال شرقى)
اين صحن در شرق امامزاده طاهر عليه السلام قرار دارد، كه امروزه به وسيله راهرويى مسقف به صحن عتيق وصل مى شود. در گذشته نه چندان دور اين مكان كه باغ يا باغچه اى باصفا و زيبا بود براى استراحت زائران استفاده مى شد و سقاخانه اى هم كه قبلاً در صحن عتيق مقابل ايوان آيينه قرار داشت به اين باغچه منتقل شد. پس از چندى باغچه على جان به عنوان مقبره اى محل دفن اموات گرديد. (تصوير شماره 22)