سپس پى كنى و فونداسيون آن آغاز شد. اسكلت آن در همان سال به طور كامل برپا و ديوارها و سقف صحن در سال بعد و سپس در 1374 عمليات نازك كارى آن شروع شد. اين عمليات تحت هدايت دو تن از معماران و هنرمندان سنّتى كار، آقاى امانى و بيابانى انجام گرفت. صحن مصلّى از طريق زيرگذرى كه آن را در 1375 ساختند با صحن عتيق ارتباط مى يابد. رواق هاى اطراف صحن نيز در اين سال به بهره بردارى رسيد. در طى سال هاى 76 تا 78 بقيه عمليات اجرايى و نازك كارى صحن ادامه يافت. اكنون تنها بخش اندكى از كاشى كارى كنگره هاى ورودى و ايوان ها باقى مانده و در حال اجراست. صحن مصلى، كه محل ورود زائران از بلوار شرقى است به سبك چهار ايوانى ساخته شد و فضايى مطلوب براى مناسبت ها و مراسم هاى مختلف و نمازجماعت ها فراهم آورده كه از اين صحن به عنوان فضاى كمكى مصلى استفاده مى شود.
مصلاى بزرگ كه بعدا از آن سخن خواهيم گفت، به وسيله يك ايوان مزيّن به كاشى و آجر، به صحن مرتبط مى شود. اطراف صحن، غرفه ها و راهروهاى ارتباطى مناسبى ساخته اند و در قسمت فوقانى آن ها، كتيبه كاشى كارى حاوى خطبه بدون الف حضرت على عليه السلام را كه از معجزات آن حضرت است نصب كرده اند. در بخشى از صحن، قبورى در سه طبقه ساخته شده كه به فروش مى رسد. اين صحن به همراه مصلاى بزرگ در بهمن 1375 با حضور حجّة الاسلام والمسلمين هاشمى رفسنجانى رياست جمهورى وقت بهره بردارى شد. امكاناتى شامل سرويس هاى بهداشتى و وضوخانه نيز در ساختمان جنبى مصلّى تحت عنوان توسعه مصلّى با زيربناى سه هزار متر مربّع احداث شده است. بر اساس دستور توليت محترم آستان، معاونت اقتصادى در حال پيگيرى اجراى طرح چترسايبان متحرك براى صحن مصلى است كه كلّ صحن در پوشش آن قرار گيرد. اين كار براى استفاده مناسب تر از صحن در موقعيّت ها و مراسم هاى ويژه صورت مى گيرد. (تصوير شماره 40)

شمالى همانند بست جنوبى با نمايى زيبا و جلوه اى از هنر و معمارى اسلامى با الفاظ جلاله و اسامى اهل بيت عصمت و طهارت تزئين و كف آن نيز با سنگ گرانيت پوشيده شد. عمليات اجرايى بست شمالى از مهر 1375 با تخريب مكان قبلى آغاز و سپس فونداسيون آن اجرا و اسكلت بتنى نيز تا تير 1376 استوار شد. در بست شمالى حياطى ساختند كه عمليات اجرايى آن در پايان سال 1378 به نازك كارى رسيد. در 1379 امور رسمى بندى و نازك كارى آن انجام گرفت و عمليات سنگ بدنه آن نيز تكميل شد. (تصوير شماره 39)

3 ـ صحن هاى جديد

چنان كه شرح آن رفت، تا قبل از توسعه كنونى، تنها يك صحن اصلى در سمت شمال آستان احداث شده و چند صحن كوچك نيز وجود داشت كه به هيچ رو گنجايش جمعيت روزافزون زائران را نداشت. بنابراين در طرح توسعه حرم، احداث چهار صحن جديد در نظر گرفته شد. اين صحن ها عبارت بودند از:
1 ـ صحن مصلى.
2 ـ صحن امامزاده حمزه عليه السلام .
3 ـ صحن امامزاده طاهر عليه السلام .
4 ـ حياط شيخ ابوالفتوح رازى.

3 ـ 1 ـ صحن مصلى

بزرگ ترين صحن مجموعه، صحن مصلّى است كه در قسمت شرقى حرم عبدالعظيم حسنى عليه السلام و ضلع شمالى پروژه مصلى قرار گرفته و 2757 متر مربع مساحت و زيربنا دارد. مكان صحن مصلى، همان صحن قديم باغچه على جان بود كه در مهر 1372، هم زمان با آغاز عمليات اجرايى قسمت هاى مختلف پروژه، آن صحن نيز تسطيح و