ويران شد؛ رافع بن هرثمه در 278 هجرى آن را تعمير ولى مردم دوباره آن را ويران كردند. ۱
مهدى براى تأمين مخارج عمارت و آبادانى شهر، به دبير خود ابوعبيداللّه اجازه داده بود كه هرگونه بخواهد در بيت المال تصرف و مداخله كند و آن را به مصرف برساند. او اموال زيادى را براى توسعه و بازسازى رى هزينه كرد. يحيى بن خالد برمكى نيز در اين امور مهدى را كمك مى رساند. ۲ شاردن، سياح فرانسوى شهر را در دوره مهدى عباسى بدين گونه توصيف مى كند. «رى به 96 بخش و ناحيه تقسيم مى شد، در هر بخش 46 خيابان و در هر خيابان 400 خانه و ده باب مسجد 6400 باب مدرسه و 16600 باب حمام، 15000 مناره مسجد، 12000 آسياب، 1700 رشته آب چشم، 13000 باب كاروانسرا در آن وجود داشته است. جغرافى دانان اروپايى و نيز مورخان عرب اين موضوع را تأييد مى كنند و متفقند كه رى پرجمعيت ترين شهرهاى آسيا در اين دوران بوده است. آنان مدعى هستند در روى زمين، غير از بابل، هيچ شهرى از لحاظ كثرت ثروت، مكنت و تقدس اين قدر معتبر و بزرگ نبوده است. ۳ از اين رو بدون سبب نگفته اند كه «رى عروس دنيا است». ۴
هادى ملقب به موسى در حيات پدر به رى آمد و ديه موسى آباد را در آن شهر ساخت. ۵ هارون الرشيد فرزند مهدى نيز در همين شهر به دنيا آمد. ۶ در دوران خلافت وى، شهر رى به همراه شهرهاى خراسان، سيستان، گرگان، طبرستان و رويان تحت سلطه
1.ابن فقيه، همان جا.
2.ابوعبداللّه محمد بن عبدوس جهشيارى، الوزراء و الكُتّاب، ترجمه ابوالفضل طباطبايى، ص۱۶۸
3.شاردن، سياحتنامه، ترجمه محمد عباسى، ج۳، ص۵۴؛ اورسل، سفرنامه اورسل، ۲۲۲.
4.يعقوبى، البلدان، ص۵۱
5.بلاذرى، فتوح البلدان، ۳۲۳
6.ابن فقيه همدانى، كتاب البلدان، ۱۳۰۲ش، ص۳۵؛ ابى الحسن على بن محمد الشابشتى، الديارات، تحقيق كوركيس عواد، بيروت، دارالرائد، ۱۴۰۶ ه . ق ، ص۲۲۷