به روايتى تنها يك دختر با لقب ام سلم از خديجه بنت قاسم بن حسن بن زيد بن حسن عليه السلام به جا مانده كه نسل ايشان از همين دختر است. ام سلم با محمد بن ابراهيم بن حسن ازدواج كرد و سه پسر باقى گذاشت. ۱ چنان كه گفتيم عبدالعظيم حسنى عليه السلام پسرى نيز به نام محمد داشت كه بسيار باورع و زاهد و عابد بود ولى در زمان حيات پدر از دنيا رفت و فرزندى نيز برجا نگذاشت، لذا نسل و اعقاب عبدالعظيم حسنى عليه السلام تنها از دخترش مانده است. ۲
1 ـ 2 ـ رساله صاحب بن عباد در توصيف جايگاه معنوى حضرت عبدالعظيم
صاحب بن عباد وزير دانشمند و گرانمايه فخرالدوله ديلمى، از سلاطين آل بويه، كه خود از شيعيان و دوستداران اهل بيت و صاحب تأليفات و رسالات فراوانى است، حضرت عبدالعظيم را در يك رساله كوتاهى توصيف كرده و جايگاه و منزلت او را به خوبى تشريح ساخته است. متن اين رساله را برخى از مورخان و محدثان نقل كرده اند. قديمى ترين نسخه اين رساله در 516 ه . ق . به رشته تحرير درآمده است كه آن را از مستدرك الوسايل ۳ نقل مى كنيم.
«... از من نسب عبدالعظيم حسنى را كه در مقبره شجره مدفون است پرسيدى و خواستى كه تو را از حالات، عقايد، دانش، فضل، كمال و زهد او مطلع كنم. من اكنون به توفيق الهى به طور اختصار درباره او مطالبى را يادآورى مى كنم. وى ابوالقاسم عبدالعظيم بن عبداللّه بن على بن حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابى طالب عليه السلام است. او صاحب تقوى و پرهيزكارى و مذهب و اعتقاد پاك و روشن و صحيح بود و از اهل عبادت به شمار مى رفت و به امانت و درستكارى و صداقت معروف بود. عبدالعظيم در امور دين آگاه و مطلع، و به مسائل مذهبى و كلام قرآن به خوبى آشنا بود و حقايق دينى را درك مى كرد؛ به عدل و توحيد، كه مذهب اهل حق است، اعتقاد داشت. احاديث زيادى