كتاب مزبور دو جزو است در يك مجلد رجوع شود به صفحه 425 ج 2 كشف الظنون و ص 160 فهرست كتب خطى كتابخانه معارف.
18. قسطانه بضم يا به كسر قاف از توابع رى بوده و بعضى آن را كستانه گويند. ابوبكر محمد بن فضل ابن موسى رازى قسطانى از آنجاست.
قسطانى از خانه زادهاى حضرت امير عليه السلام و از جمله رواة مى باشد. رجوع شود به صفحه 86 و ص 20 ج 7 معجم البلدان.
19. قرج از قصبات مشهور رى بوده است. على بن حسين قرجى كه از ابراهيم بن موسى روايت كرده از آنجاست ص 48 ج 7 معجم البلدان.
20. قوهذ نام دو قريه بزرگ از قراى رى مى باشد. ياقوت در معجم البلدان ص 187 ج 7 شرحى از آن دو قريه مى نگارد. تاكنون كسى از اهل علم كه به قوهذ منسوب باشد نشناخته ايم ولى به قسمى كه مرحوم صنيع الدوله در ج 4 مرآت البلدان ص 121 در ضمن ذكر تاريخ بناى مسجد جامع ورامين مى نگارد بانى جامع مذكور محمد بن محمد بن منصور قوهذى منسوب به آنجاست.
بايد دانست كه مسجد ورامين در زمان سلطان ابوسعيد بهادر خان مغول در 722 هجرى بنا شده و اسم بانى آن محمد بن محمد منصور قوهذى به خط ثلث به رنگ سفيد روشن در لوح بزرگى كه دو زرع و نيم طول و يك زرع و چارك عرض آن است روى كاشى آبى چنين نوشته شده است:
«ذكر القديم اولى بالتقديم ولى هذه العمارة الجامع و ساير المنازل الاعلى مولى السلطان المعظم و الخاقان الاعظم مالك رقاب الامم سلطان العرب و العجم ابوسعيد بهادرخان خلداللّه سلطانه العبد الضعيف محمد بن محمد بن منصور القوهذى تقبل اللّه لمرضاته بسعى ولده الخلف الصالح الحسن بن محمد سلمه اللّه تعالى و سعيه فى شهور سنه 722».
21. كلين مانند زبير يا كلين مثل امير ياكلين با تشديد در ضبط كلمه مزبور اختلاف است. علامه حلى در خلاصه آن را كلين مثل زبير ضبط كرده است. شهيد ثانى در طريق

و غيره رجوع شود به صفحه 23 ج 6 معجم البلدان و ص 52 ـ 55 نزهة القلوب.
16. قار يا غار از نواحى مهمه رى است در وجه تسميه آن چنين گويند كه يكى از فرزندان موسى بن جعفر عليهماالسلام در رى اقامت داشت. مخالفين قصد كشتن او كردند. مرد علوى از رى فرار كرده، در اطراف چال مولى غارى پديد آمده او بدانجا متوارى و پناهنده گشت. از آن تاريخ به بعد آن ناحيه به غار مشهور شد. مستوفى در نزهة القلوب مى گويد چهل پارچه ده در ناحيه غار بوده است كه طهران ـ فيروز بهرام ـ دولت آباد ـ مشهد امامزاده حسن از آن جمله مى باشد. غله و پنبه آنجا سخت نيكو آيد.
جاده شوسه تهران به قم از غار مى گذرد. ابوبكر صالح بن شعيب قارى رازى از مشاهير استادان علوم عربى منسوب به آنجاست. صالح بن شعيب در زمان ثعلب مى زيسته و نزد وى به بغداد رفته است و مناظراتى با هم داشته اند. گويند صالح مى گفت كه در علم لغت عرب ثعلب بر من غالب مى آيد ولى من در علم نحو بر او غلبه خواهم كرد. رجوع شود به صفحه 10 ج 7 معجم البلدان و ص 52 نزهة القلوب و ص 359 ـ 358 جلد دوم جغرافى كيهان.
17. قصران ـ قصران الداخل و قصران الخارج از نواحى مهم طرف شمال رى بوده و در پشت كوهى كه قلعه طبرك در پاى آن واقع شده است بنا شده بود.
اذون از ديه هاى تابع قصران مى باشد. ابوعباس احمد بن حسين بن ابوالقاسم بن باباى قصرانى اذونى رازى متولد به سال 495 از آنجاست. ابوعباس از بزرگان علماى فرقه زيديه و از صلحاى مشهور بوده است. گاه گاهى به شهر رى مى آمد و اهالى آنجا را نصيحت و موعظه مى كرد. سمعانى مؤلف كتاب الانساب از او روايت كرده است. رجوع شود به صفحه 96 ج 7 معجم البلدان و نزهة القلوب مستوفى.
ابويوسف يعقوب بن على القصرانى مؤلف كتاب احكام المسائل در علم نجوم از آنجاست. مؤلف در ابتداى كتاب چنين گويد:
فرايت تأليف كتاب جامع لعلم احكام المسائل اذ لم اجد فى كتب الاولين جامعاً لذلك....