1 ـ مدرسه ابوالفتوح رازى كه شايد همين صحن مقبره او باشد كه اكنون معروف به صحن امام زاده حمزه مى باشد.
2 ـ مدرسه سيد مرتضى علم الهدى رازى مذكور.
3 ـ مدرسه سيد مجتبى برادر او.
4 ـ مدرسه درب آهنين كه شايد همين صحن امام زاده حمزه باشد كه تا چندى قبل درب آهنين آن موجود بود.
5 ـ مدرسه عتيق كه ويران شده بود و به همّت مرحوم آيت اللّه برهان و مساعدت نگارنده به نام مدرسه برهانيه از نو بنياد گرديد و اكنون مدرسه معموره اين شهر است.
6 ـ مدرسه امينيه (امين السلطان) كه در دوران كودكى و ابتداى طلبگى نگارنده دائر و طلبه نشين و خود حقير هم در آن حجره داشته ام و اكنون به صورت قبرستان عمومى و حجرات هم به صورت مقابر خصوصى درآمده است و موقوفات آن كه بازار امينيه و دكاكين بسيار است مصرف غير ما وقف عليه مى گردد.
7 ـ مدرسه علميه آيت اللّه لاله زارى واقع در جنب صحن شريف و اول محله هاشم آباد كه اكنون معمور و حدود سى طلبه و محصّل جدّى دارد كه آيت اللّه لاله زارى آنها را تأمين و اداره مى كند.
مزارات رى
در دوران خلفاء جور و ستم بنى عباس كه براى قلع و قمع آل على (علويين) عليهم السلاماز هيچ طريقى در افناء و هلاك آنها را قتل و ضرب و حبس و تبعيد و غيره كوتاهى نمى كردند علويين براى حفظ جان خويش از نقاط و مراكزى كه مورد تسلّط آنان بود فرار و به شهرهاى ايران كه نوعا علاقمند به خاندان پيغمبر صلى الله عليه و آله و علويين بودند پناهنده مى شدند. و هر شهرى كه شيعيان و محبين آنان مانند قم و كاشان و رى بيشتر بودند بدانجا زيادتر مى آمدند. و چون رى بعد از انقراض حنفى ها و شافعى ها مركز
