تعزيه يا شبيه خوانى مردم شهر رى در قرون گذشته

چند نفر از معمّرين و مطّلعين محترم شهر رى براى اينجانب نقل نمودند كه: قبلاً تا زمان ممانعت پهلوى خائن از عزادارى مراسم شبيه خوانى مفصل و مجلّلى در شهر رى اجرا مى گرديده كه تعزيه هاى ثابت آن در بعضى از مناسبت هاى مذهبى طول سال خاصه ماه محرّم و صفر در اماكن مناسب بخصوص تكيه نفرآباد و هاشم آباد و حاج على آقا برپا مى شده و در ماه محرم و صفر ده شب يا ده روز ادامه داشته و مردم شهر از طبقات مختلف حتى اهل علم و فضيلت در آن شركت مى نمودند.
ضمنا شبيه خوانى حسينيه نفرآباد و هاشم آباد بيش از ساير مجالس شهرت و جاذبه داشته است كه مردم علاوه بر شهر رى از تهران نيز در آن شركت مى كردند.
امّا تعزيه هاى سيّار آن در ايّام عاشورا و اربعين و ايّام آخر ماه صفر به دنبال دسته جات عزا به طرف صحن مطهر حركت مى نموده و صحنه هاى جالب توجه و حزن آورى را نمايش مى داده و توجه عامه مردم را به خود جلب مى كردند. اين مراسم در زمان پهلوى اول منع و سپس متروك گرديد، اكنون چند سالى است كه عصر ايام جمعه در جلو حوزه علميه حضرت عبدالعظيم مجلس تعزيه خوانى برگزار مى گردد، اما افسوس كه ديگر آن تعزيه هاى مجلّل گذشته و تعزيه خوان ها و تعزيه گردان هاى بامهارت و تجربه گذشته ديده نمى شود و باز نخواهند گشت.

قمه زنى اهالى شهر رى در قرون گذشته

چند نفر معمّرين و مطّلعين محترم شهر رى براى اينجانب (مؤلف) نقل نمودند كه شهر رى سابقا دسته جات قمه زنى متعدّد و مفصّلى داشت كه همه ساله علاوه بر مشق قمه زنى در شب عاشورا، صبح روز عاشورا كفن پوشيده و شمشير يا قمه به دست گرفته از تكايا و محلات مختلف خاصه تكيه نفرآباد و هاشم آباد به طرف قتلگاه (قبرآقا) مى رفتند و در آنجا با نام خدا و سلام بر امام حسين عليه السلام قمه زنى را آغاز نموده و سپس هر دسته اى پشت سر دسته ديگر و به صورت يك هيئت بسيار سنگين

شعائر مذهبى در شهر رى

آقاى سيد حميد ميرخندان در كتابچه سيماى رى به نقل از هفته نامه رى مورخ 14 تيرماه 1372 در صفحه پنجم مى نويسد: يكى از سنت هاى ديرينه و يادگار مانده از هفتصد سال پيش مراسم تسليتى است كه خادمين حرم مطهر حضرت عبدالعظيم عليه السلام هر ساله در شب شام غريبان پس از اقامه نماز مغرب برگزار مى كنند آنها سياه مى پوشند و شالى به نشانه عزا به گردن مى اندازند و با پاى برهنه با يك حركت نمايشى راه مى روند و چراغ هاى لاله را روشن مى كنند خطيب آستانه با حزن و اندوه اشعارى را با آواز بلند مى خواند و خادمين بر سرزنان با او هم صدا و هم آواز مى شوند پرچم دار حرم به سوى بازار به حركت درمى آيد و عزداران به دنبال او راهى بازار مى شوند.
در آنجا كسبه بازار به پاس احترام با آنها همراه و هم نوا مى شوند سپس عزاداران با عبور از بازار وارد بازارچه حضرتى مى شوند و از آنجا به صحن مطهر وارد مى شوند وپروانه وار به دور ضريح مى چرخند پس از عرض ادب شهادت مظلومانه سالار شهيدان حضرت اباعبداللّه الحسين عليه السلام را به مولايشان تسليت مى گويند و در جوار ضريح مقدس مصيبت شام غريبان را مى خوانند.
در پايان پس از دعاى خير براى همه خدمتگزاران اسلام و مسلمين و بيعت خدمت گذارى با حضرت عبدالعظيم عليه السلام خادمين حرم چراغ ها را خاموش مى كنند و به كشيك خانه باز مى گردند.
يكى ديگر از سنت هاى ديرينه در بزرگداشت و عزادارى امام حسين عليه السلام تعزيه است، اين سنت بالغ بر نيم قرن است كه در اين شهر پابرجاست قيمت وسايل و ادواتى از قبيل لباس ها كلاه خودها نيزه ها كه در تعزيه به كار مى روند و به مرور زمان تهيه شده بيش از ده ميليون ريال است در حال حاضر براى اجراى تعزيه حدود شصت نفر فعاليت مى كنند.