اما آن چه گفته است: «گويند زيارت رضا مقابل ۱ هفتاد حجّ است» اى سنّى لقب نامنصف نه خبر ۲ عايشه صديقه روايت كرده است!؟ قبول بايد كردن كه بر آن سنّى غرامت باشد بسى كه قول صديقه بنت الصّديق رد كند امّا پندارى براى آن نامقبولست كه در حق رضاست پسر على مرتضى، پس خبر حقّست و عايشه راستگوى، و ناصبى جاحد، و زيارت را ثواب هفتاد حجّ سنّت حاصل؛ به قول مصطفى، و هزار زيارت رضا به يك حجّ واجب درنگيرند ۳ امّا هزار حجّ واجب بى محبّت رضا و مرتضى به سنّتى قبول نكنند چنان كه رسول صلى الله عليه و آله گفته است ۴ : لو أنّ عبدا عبداللّه بين الصّفا و المروة ألف عام ثم ألف عامٍ ثم ألف عامٍ حتّى يصير كالشن البالى ثمّ لم يدرك محبّتنا أهل البيت أكبّه اللّه على منخريه فى النار ثم تلا قوله تعالى: قل لا أسألكم عليه أجرا الاّ الموّدة فى القربى ۵ و چنان كه شاعر گفته است:
گر طاعت هاى ثقلين جمله تو دارىو اندر دلت از بغض على نيم سپندان
فردا كه برآرند حساب همه عالمهمراه تو باشد بره هاويه هامان
اين است مذهب طايفه محقّه كه گفته شد؛ و الحمد للّه ربّ العالمين. ۶
11 ـ تعليقات نقض، محدّث ارموى (معاصر)
امّا «السيّد أبو البركات الحسينى به مشهد الرّضا» منتجب الدّين (ره) در فهرست او را چنين ترجمه كرده: «السيّد أبو البركات محمّد بن اسماعيل المشهدي فقيه محدّث ثقة قرأ على الشيخ الامام محيى الدين الحسين بن المطفر الحمدانى» و در ترجمه
1.ع م ب ن: «مقابله»، ح د: «به هفتاد حج مقابل است».
2.ن ح د: «آخر اين خبر نه».
3.ب م ن: «برنگيرند»، ح د: «برابر نباشد».
4.براى تحقيق در اين حديث رجوع شود به تعليقه ۲۱۲.
5.از آيه ۲۳ سوره مباركه شورى.
6.كتاب نقض، به سعى و اهتمام: سيد جلال الدين محدث ارموى، اول، تهران، انجمن آثار ملى، ۱۳۵۸ش، ص ۵۸۸ ـ ۵۹۰.
