تذكره پنجم

در بيان هجرت حضرت عبدالعظيم عليه السلام به زمين رى.

بدان كه آن حضرت به مضمون آيه شريفه : « وَمَن يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللّهِ يَجِدْ فِي الأَرْضِ مُرَاغَماً كَثِيراً وَسَعَةً »^۱ آن جناب در زمان معتزّ باللّه كه از خلفاء بنى العباس بود و معاصر زمان امام على النقى عليه السلام از سر من رأى نهضت و هجرت فرمود [ و ] به خطه رى نزول اجلال نمود و جهت حركت ايشان هم به امر وحكم امام عليه السلام بوده است وچون اخص اصحاب حضرت جواد عليه السلام واز خيار و كبار محبّين و مقرّبين حضور مهر ظهور ابوالحسن الثالث امام على النقى عليه السلام بود و معتز باللّه ملعون نهايت خوف از آن بزرگوار داشته از اين جهت در مقام اذيّت و قتل وى برآمد ناعلاج به امر امام آن سيّد بزرگوار از جوار فيض آثار ايشان مهاجرت نموده و از عيالات ووطن مألوف خود مفارقت كرد .
و بعضى نقل نموده اند كه به عزم زيارت قبر منوّر حضرت رضا عليه السلام از سرّ من رأى بيرون آمد و به طرف بلاد خراسان متوجه شد ، و چون به شهر رى وارد شد زمانى بجهت زيارت قبر شريف امام زاده حمزة بن موسى بن جعفر عليه السلام توقف نمود .

والصراط حقّ ، والميزان حقّ ، وأنّ الساعة آتية لا ريب فيها ، وأنّ اللّه يبعث من في القبور . حضرت عبدالعظيم عرض مى كند به محضر امام عليه السلام : مى گويم به درستى كه معراج حق است و سؤال نكيرين حق است و بهشت حق است و آتش حق است و ميزان حق است و قيامت مى آيد و شكى نيست در آن و خداوند برانگيزاند كسانى را كه در قبرها هستند ، يعنى مردم ، زمان قيام قيامت سر از خاك برداشته زنده شوند . وأقول أنّ الفرائض الواجبة بعد الولاية الصلاة ، والزكاة ، والصوم ، والحج ، والجهاد ، والأمر بالمعروف والنهي عن المنكر .
فقال علي بن محمّد عليه السلام : يا أباالقاسم ! هذا واللّه دين اللّه الذي ارتضاه لعباده ، فاثبت عليه ، ثبّتك اللّه بالقول الثابت في الحياة الدنيا وفي الآخرة ¹ . يعنى جناب عبدالعظيم عرض كرد خدمت امام عليه السلام : مى گويم مقدّرات واجبه بعد از قبول ولايت اولياء اللّه ، نماز است و زكات و روزه و حج و جهاد و امر به معروف و نهى از منكر .
پس فرمود امام على النقى عليه السلام به عبدالعظيم : اى اباالقاسم ! به خدا قسم اين همان دين است كه راضى شده خداوند از براى بندگانش پس ثابت باش بر آن و خدا ثابت بدارد تو را به آن اقرار و عقيده ثابته در دنيا و آخرت .