و راقم حروف گويد : به مضمون « أَفَمَن شَرَحَ اللّهُ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ »^۱ دشمن آل محمّد شرح صدر او از نفاق است و به آن خدا وعده داده « إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ »^۲ .
معروف اسم ، است از براى هر چيزى كه نيكى و خوبى آن در شريعت مقدسه شناخته شده باشد ، از طاعات و عبادات و احسان به خلق .

۰.حديث بيست و سوّم : در كتاب « علل » از حضرت عبدالعظيم عليه السلام نقل شده كه فرمود از حضرت امام على النقى شنيدم كه فرمود : حضرت نوح دو هزار سال تعيّش و زندگانى نمود ، روزى در كشتى خوابيده بود كه باد جامه اش را حركت داد و عورت آن جناب نمودار شد ، حام و يافث دو فرزند او خنديدند ، هر قدر سام ايشان را منع نمود فايده نكرد ، و هر قدر عورت پدر را سِتر مى كرد ، باد كشف مى نمود تا آنكه نوح عليه السلام از خواب بيدار شد و ايشان را خندان يافت ، سام خبر داد پدر را از آنچه شده بود .

مى گفت : در بيان احكام من از پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم شنيدم ، و عمر مى گفت : من ديدم پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم چنين نمود ، و عثمان مى گفت : من مى دانم پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم چنين كرد و فرمود يعنى از آنچه شنيدند و ديدند و مى دانستند از پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلمدرباره خلافت و ولايت على ابن ابى طالب سؤال كرده مى شود ، و اين حديث شريف حجّتى است بر خلافت و ولايت شاه اوليا عليه السلام .

۰.حديث بيست و دوم : از كتاب « كافى » منقول است از حضرت عبدالعظيم عليه السلام فرمود :
از حضرت جواد شنيدم كه از پدرش روايت نمود از جدش اميرالمؤمنين عليه السلام كه فرمود : حضرت رسول فرمودند : خداوند خلق فرمود اسلام را ، پس از براى آن عرصه و فضائى قرار داد و از براى آن نورى قرار داد و از براى آن حصارى قرار داد ، و از براى آن ناصرى قرار داد اما عرصه اسلام قرآن است ، و نور آن حكمت است ، و حصار آن معروف است ، و انصار اسلام من و اهل بيت من و شيعيان ما هستند پس دوست داريد اهل بيت و شيعيان و انصار ايشان را ، پس بدرستى كه در شب معراج به آسمان دنيا رسيدم ، جبرئيل مرا نگاه داشت از براى اهل آسمان و خداوند محبّت مرا وديعه گذارد با محبّت اهل بيت من و شيعيان ايشان در دل هاى مؤمنين از امّت من پس مؤمنين از امّت حفظ مى نمايند امانت و وديعت اهل بيت مرا تا روز قيامت پس آگاه باشيد هرگاه مردى از امّت من خدا را عبادت كند در تمام عمر دنيا و خدا را ملاقات نمايد با دشمنى اهل بيت من ، سينه او را خداوند عالم شرح نمى دهد مگر از نفاق ^۱ .