زمانى بود كه تقدير نشده بود ايجاد ايشان در مقام قضا و قدر و اگرچه در علم الهى بود و نه ماده تكوين وجود او بود ^۱ .

۰.حديث سى و چهارم : در كتاب « كافى » از احمد بن مهران از حضرت عبدالعظيم عليه السلام نقل شده تا آنكه مى رسد به يونس بن يعقوب : از حضرت باقر عليه السلام سؤال كردم از آيه مباركه « كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا »^۲ مراد از آن چيست ؟
فرمود : اوصياء عليهم السلام اند كه ايشان را منافقين تكذيب نمودند ^۳ .

۰.حديث سى و پنجم : در كتاب « كافى » از احمد بن مهران از حضرت عبدالعظيم نقل كرد تا يونس بن يعقوب كه وى از حضرت باقر عليه السلام سؤال نمود در معنى آيه شريفه : « وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُم مَاءً غَدَقاً »^۴ كه معنى ظاهر آيه اين است كه اگر مردم در طريقه مستقيم باشند هر آينه ايشان را سيراب مى كنم از آب بسيار بارنده ، كه اشاره است به كثرت رزق و نعمت .
پس امام عليه السلام فرمود : يعنى اگر مردم استقامت داشته باشند بر ولايت

است قرآن بخوان ، پس اين آيه را خواندم : « إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كان مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ* يَوْمَ لاَ يُغْنِي مَوْلىً عَن مَوْلىً شَيْئاً وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ * إِلاَّ مَن رَحِمَ اللّهُ »^۱ يعنى وعده گاه بندگان فرداى قيامت است و آن روزى است كه احدى از ديگرى بى نياز نيست و يارى كرده نمى شود ، مگر آن كسانى كه خداوند رحم كند .
پس آن حضرت فرمود : واللّه رحمت حق بى واسطه شامل احوال خلق نمى شود ، ماييم آن كسانى كه خداوند رحم مى فرمايد او را ، و ماييم آن كسانى كه خداوند استثناء فرموده ، امّا ماها از خلق بى نياز مى باشى م ^۲ .

راقم حروف گويد : از اين حديث شريف استفاده مى شود تأكيد و خصوصيّت و فضيلت تلاوت قرآن در شب جمعه .

۰.حديث سى و سوم : در كتاب كافى از حضرت عبدالعظيم نقل شده تا مى رسد به مالك جهنى گفت : از حضرت صادق عليه السلام سؤال كردم از معنى مباركه : « أَوَلاَ يَذْكُرُ الإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئاً »^۳ يعنى آيا نمى بيند انسان كه ما او را خلق كرديم و از پيش نبود چيزى ؟
گفت مالك جهنى كه فرمود امام عليه السلام : نه تقدير بوده است و نه تكوين ، يعنى