بايد آنهم بترساند چنانچه حضرت رسول نذير و ترسانيده بود ^۱ .

راقم حروف گويد : به گمان حقير مالك جهنى اين كلمات را در حضور امام عرض كرد و تقرير امام بر آن شده و خلاصه معنى آنكه ، من ابلغ يعنى كسى كه رسيده باشد به مقام امامت ، بايد انذار كند و نايب مناب رسول باشد ، چنانچه در ساير امور نيابت دارد .

۰.حديث سى و هفتم : در « كافى » از احمد از حضرت عبدالعظيم از هشام ابن حكم نقل نموده كه حضرت صادق فرمود : « هَذا صِرَاطٌ عَلَيٍّ مُسْتَقِيمٌ »^۲ با نام مبارك حضرت امير بوده يعنى «هذا صراط عليٍّ مستقيم» نازل شده ، يعنى اين راه كه طريق ولايت على ابن ابى طالب است راه استقامت و راستى است ^۳ .

۰.حديث سى وهشتم : روايت شده از عبداللّه بن موسى از حضرت عبدالعظيم ازابراهيم ابن ابى محمود گفت كه حضرت رضا عليه السلام فرمود : هشت چيز است كه نمى شود مگر به قضاء و قدر الهى : خواب و بيدارى ، قوّت و ضعف ، صحّت و مرض ، موت و حيات ^۴ .

اميرالمؤمنين على و اوصياء از فرزندان او و قبول كنند اطاعت ايشان را در امر و نهى از آن ^۱ .

۰.حديث سى و ششم : در كتاب « كافى » از حضرت عبدالعظيم از يحيى بن سالم از ابى عبداللّه نقل شده كه فرمود : چون نازل شد آيه « وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ »^۲ حضرت رسول صلى الله عليه و آله وسلم فرمود : يا اميرالمؤمنين آن گوش كه احكام الهى بشنود ظاهراً و باطناً گوش تو است يا على ^۳ .
از اين جهت است كه منقول از فرمايشات آن حضرت مى باشد : « أنا اُذن اللّه الواعية » ومعنى وعى حفظ است چنانچه در ظرف ووعاء چيزى باقى مى ماند. حديثى اضافه شده است چون حديث اول ناقص است الخير فيما وقع ^۴ .

۰.حديث سى و ششم : در كافى از احمد بن مهران از حضرت عبدالعظيم از ابن اذينه از مالك جهنى فرموده : عرض كردم به حضرت صادق آيه « وَأُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ »^۵ يعنى وحى كرده شد به من اين قرآن براى آنكه شما را بترسانم و كسى كه بالغ شد و رشيد شد از آل محمّد يعنى امام شد