وقتى كه عمل نيكى نمود خوشوقت شود ، و چون عمل بدى نمود طلب استغفار نمايد ، و مسلم آنچنان كسى كه از دست و زبان او مردم سالم باشند ، و از ما نيست كسى كه همسايه او از شر و دواهى او سالم و مأمون نباشند ^۱ .

راقم حروف ـ عفى عنه ـ گويد : سزاوار است از براى مؤمنين و خاصه زوّار قبر حضرت عبدالعظيم كه اين چهل حديث شريف را حفظ نمايند و به مضامين آن عمل نمايند كه خير دنيا و آخرت در آن هست و به ثواب جزيل مقام فقاهت در آخرت ـ انشاء اللّه تعالى ـ برسند .

۰.حديث سى و نهم : در كتاب « كافى » روايت نموده از حضرت عبدالعظيم از ابراهيم بن ابى محمود گفت : عرض كردم به حضرت رضا عليه السلام : يابن رسول اللّه ! چه مى فرماييد در حديثى كه مردم از رسول خدا روايت مى كنند كه آن حضرت فرمود : خداوند تبارك و تعالى در هر شب جمعه نازل مى شود به آسمان دنيا ؟
پس حضرت رضا فرمود : خدا لعنت كند كسانى را كه تحريف مى كنند و مى گردانند كلام را از مواضع آن ، به خدا قسم پيغمبر اين را نفرموده بلكه فرموده : خداوند را ملكى است در هر شب جمعه از اول شب تا به آخر و در هر شب در ثلث آخر آن پس امر مى فرمايد ندا كند آيا سؤال كننده اى هست تا او را عطا كنم ؟ آيا توبه كننده اى هست تا او را بيامرزم ؟ اى طلب كننده خير بياور ، اى طلب كننده شر كوتاه كن ، پس به همين طور ندا مى كند تا صبح طالع مى شود ، پس چون صبح طالع شد به محل خود مراجعت مى كند از ملكوت آسمان ^۱ .

۰.حديث چهلم : در كتاب « كافى » از حضرت عبدالعظيم عليه السلام از ابراهيم بن ابى محمود خراسانى روايت نموده كه حضرت رضا عليه السلام فرمود : مؤمن كسى است كه