امّا مقدّمه:

در بيان فضائل و خصائص سادات و كليّه امام زادگان از ذرّيّه رسالت صلى الله عليه و آله وسلم

بدان كه فضيلت و مزيّت ذرّيّه رسول صلى الله عليه و آله و لزوم محبّت ايشان مستفاد از آيات عديده و اخبارمتواتره است ، و دوستى ايشان از اعظم عبادات است . چراكه بعد از ايمان به خدا و رسول ، عبادتى افضل از دوستى آل محمّد نيست ، و بعد از كفر به خدا و رسول هيچ معصيتى بزرگتراز دشمنى آل محمّد صلى الله عليه و آله وسلمنيست ، و لزوم دوستى ايشان متفق عليه فريقين است ، و مخالف آن مذموم و خارج از مذهب حق كه مرحوم ابن بابويه ـ عليه الرّحمه ـ فرموده :
« إعتقادنا في العلويّين أنّهم آل محمّدٍ صلى الله عليه و آله وسلم وأنّ مودّتهم واجبة ، لأنّها أجر النبوّة ، قال اللّه عزّ وجلّ : « قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى »^۱ والصدقة عليهم محرّمةٌ ، لأنّها أوساخ أيدي النّاس ، وطهارة لهم ـ تا آنجا كه فرموده : إعتقادنا في المسيء منهم أنّ لهم ضعف العذاب ، وفيالمحسن منهم أنّ له ضعف الثواب » ^۲ .
يعنى اعتقاد ما اماميّه درباره سادات و اولاد على عليه السلام آن است كه ايشان آل محمّدند و دوستى ايشان واجب است ؛ چراكه اجر رسالت است به مضمون آيه

جهت عبادت و بيشترى ايشان از جهت لغزش و معصيت در مقام اجابت مسئول ايشان برآمدم و بتوفيق اللّه مأمول ايشان را به جا آورم ، و مجموعه از مفاد اخبار و مجامع آثار از آنچه در كتب مفصله يافته و به مضمون « كم ترك الأوّل للآخر » آنچه را كه خاصّه احقر استقصاء نموده و اطلاع پيدا كرده بر وجه اختصار و محض تذكر اخوان نوشتم كه بواسطه اختصار و سهولت مطالعه آن ـ انشاء اللّه تعالى ـ عموم خلق از معرفت شاهزادگان حقيقى و امام زادگان لازم التعظيم بهرمند شوند ، و بكلّى از معارف ايشان محروم نباشند ، و ناميدم او را به «تذكرة العظيميّه» .
اميد است كه خداوند جلّ شأنه بدين واسطه بر اين ضعيف افسرده و غريق بحر معاصى مهلكه ترحّم فرمايد ، چراكه خانواده رسالت كشتى نجاتند براى اهل عصيان ، خاصه خدّام آستانه ملك پاسبان و اللّه الموفّق المستعان وعليه الاعتماد والتكلان .
و مشتمل است بر يك مقدمه و دوازده تذكره و خاتمه .
در پايان تذكر اين نكته ضرورى است كه تذكره ششم در نسخه اصل تكرار شده لذا در كتاب حاضر هم مكرر آمده است.