تذكره هفتم

در بيان مدفن حضرت عبدالعظيم و شرح فضيلتى از زمين رى

در بعضى اخبار رسيده كه چون خداوند خواست جسد آدم را خلق كندعزرائيل را امر فرمود تا كف خاكى از تمام رو به زمين بردارد و از آن گل آدم را بسرشتند .
و مقتضاى اخبار و بعض آيات اين است كه طينت هر فردى از افراد انسان از خاك است ، چنانچه خدا مى فرمايد : « خَلَقْنَاكُم مِن تُرَابٍ »^۱ .
و مرحوم صدوق رحمه الله در علل الشرايع ذكر فرموده است روايتى كه خلاصه اين چنين است : هركس طينت او از هر قطعه زمينى برداشته شده ، وقتى كه از دنيا رحلت نمود در همان زمين مدفون مى شود .
و در بعض كتب ديگر هم مضمون آن ديده شد .
بنابراين خاك طينت حضرت عبدالعظيم عليه السلام از رى و مدفن آن حضرت را برداشته اند پس بايد آن تربت عظيمه ممدوح و محمود باشد ، چنانچه مدفن شدن و حامل بودن آن زمين جسد مطهّر آن حضرت را به واسطه شرافت و لياقت اوست ، چراكه قبر به مثابه ظرف است و بدن متوفى به منزله مظروف ، قبور ائمه عليهم السلام و ابناء كرام ايشان بايد لايق اجساد لطيفه آنها باشد ، چنانچه زمين