ما آنچه در « تحفة الزائر » بيان فرموده تيمّناً و تبرّكاً در اين آخر منقول از علماء اعلام نقل مى كنيم ، لتكون ختامه بالمسك ، مى فرمايد :
« بدانكه از مزارات مشهوره و معلومه ، مرقد منوّر امامزاده واجب التعظيم حضرت عبدالعظيم بن عبداللّه بن على بن حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابى طالب عليهم السلام است ، به چهار پشت به حضرت امام حسن منتهى مى شود و از اكابر محدّثين و اعاظم علماء و روات و ازاصحاب امام محمّد تقى عليه السلام و امام على النقى عليه السلام بوده و نهايت توسل به خدمت ايشان داشته است و احاديث بسيار از ايشان روايت كرده و قبر شريف او در رى مشهور و معروف است .
و شيخ نجاشى به سند معتبر از احمد بن خالد برقى روايت كرده است كه حضرت عبدالعظيم از خليفه گريخته و به رى آمد و مخفى شد در سردابى در خانه مردى از شيعيان در سكّة الموالى بود و در آنجا عبادت خدا مى كرد و روزها روزه مى داشت و شب ها به نماز مى ايستاد و پنهان بيرون مى آمد و زيارت مى كرد قبرى را كه در مقابل قبر اوست و راه در ميان بود و مى گفت : اين قبر مردى از فرزندان حضرت امام موسى عليه السلام است و پيوسته در آنجا مى بود و يك و دو از شيعيان خبر مى شدند و در آنجا عبادت خدا مى كرد و روزها روزه مى داشت و شب ها به نماز مى ايستاد و پنهان بيرون مى آمد و زيارت مى كرد قبرى را كه در مقابل قبر اوست و راه در ميان بود و مى گفت : اين قبر مردى از فرزندان حضرت امام موسى عليه السلام است و پيوسته در آنجا مى بود و يك و دو از شيعيان خبر مى شدند از احوال او تا آنكه اكثر مردم رى او را شناختند ، پس شخصى از شيعه ، حضرت رسالت پناه را در خواب ديد كه آن حضرت فرمودند : مردى از فرزندان مرا از سكة الموالى برخواهند داشت و مدفون
