مسافرت و مراجعت به آن محل شد ، پس جناب ايشان فرمودند به يكى از حضار كه : بنويس مخبر صادق خبر داد كه ديگر او مراجعت و عود به اين محل نمى كند و همين طور شد ، رفت و ديگر نيامد . و در آن موقع اثرى از عدم معاودت او نبود .
و نظير اين را نقل كرده اند از عالم با عمل مرحوم حاجى سيّد احمد مرندى كه از شاگردهاى آن مرحوم بوده نقل نموده اند كه عازم شدند به مسافرت به طهران پس به خدمت علاّمه كلباسى براى وداع مشرف شدند ، پس پرسش فرمود از مدّت زمان مسافرت ، عرض كردم : سه ماه يا چهار ماه . آن جناب فرمود : بيست و يك ماه طول خواهد كشيد . پس تعجب نمودم از فرمايش او و وداع نمودم ، رفتم منزل و نوشتم پشت قرآن خود زمان مسافرت را ، پس از اصفهان بيرون آمدم به طرف طهران و مدتى در طهران ماندم پس وقايعى در مرند پيش آمد و چاره نديدم جز آنكه به آن محل بروم و باز عود به طهران نمودم و ازطهران به اصفهان روانه شدم و چون در منزل رفتم و نظر به قرآن كردم و تاريخ مسافرت را ملاحظه كردم ديدم تا زمان ورود بيست و يك ماه طول كشيده ، بدون كم و زياد چنانچه آن جناب خبر داده بود .
و از اين قسم وقايع و حكايات در مدت زمان عمر شريفش بسيار دارد كه تمام آنها از اثر تقوى و احتراز از شبهه ها به اضافه از اجتناب از محرّمات و اعراض از غير خدا و خلوص نيّت و تصفيه باطن و موافقت اعمال با گفتار ، ذلك فضلُ اللّه يؤتيه من يشاء .
و امّا اساتيد و مشايخ عظام آن مرحوم كه نزد ايشان تحصيل و تكميل فرموده بودند :

تير دعاى آن بزرگوار است ، به تعجيل طلاب آمدند حضور محترم آقا و استدعاى عفو نمودند و خواهش عيادت كردند ، نظر به آن عنايت مخصوص كه با طلاب داشتند با آنكه كمتر به منزل كسى مى رفتند فردا بعد از درست به عيادت او تشريف بردند و در حق او دعا كردند ولكن به همان حالت شدّت مرض بود تا بعد از ظهر آن روز در قبرستان تخت فولاد مدفونش كردند ، اين بود كه در مجلس درس كمتر كسى جرأت مى كرد تكرار كلام كند .
و بر كرسى در مسجد مى نشستند و صد و بيست نفر تخميناً حاضر مى شدند ، و اگر بحثى داشتند به ترتيب عرض مى كردند و جواب مى شنيدند ، و تقريباً چهل نفر از حوزه مقدسه از مجتهدين بوده اند مثل مرحوم آقاى ميرسيّد حسن مدرّس ـ اعلى اللّه مقامه ـ ، و مرحوم آقاى ميرزا سيّد محمّد شهشهانى ـ رحمة اللّه عليه ـ ، و يا قريب الاجتهاد بودند ـ رضوان اللّه عليهم اجمعين ـ.
به هرجهت استجابت دعاى آن مرحوم محلّ كلام و شك نيست بلكه بسا بوده به محض خلاف ميل آن مرحوم يا ذكر آن به چيزى بدون دعا از او آثارى واقع مى شد چنانچه باز مرحوم عمو آميرزا ابوالمعالى ـ اعلى اللّه مقامه ـ نقل فرمودند يك نفر از طلاّب مشغول بعضى زحمات آن مرحوم جدّ امجد بوده ، پس او عزم مسافرت زيارت نمود و اين امر خلاف ميل ايشان بود ، پس در آن سفر وفات نمود ، و جناب ايشان ديگرى را به جاى او قرار دادند پس او هم بعد از مدتى قصد مسافرت زيارت نمود و آن هم برخلاف ميل ايشان بود ، پس چون خواست برود فرمود : دعاى ما را به او برسان و مقصود آن جناب خبر فوت آن شخص ثانوى بود ، پس آن هم مسافرت نمود و وفات كرد .
و ديگر بعضى از علماء نقل نمودند كه در آن زمان يكى از حكام ظلم عازم