على عليه السلام عرض كرد: چيست از اجر و ثواب از براى كسى كه زيارت كند قبرهاى ما را و تعمير كند آنها را و معاهده و تجديد عهد كند با آنها ؟ پس فرمود : اى اباالحسن ! خدا قرار داده قبر تو را و قبر دو فرزند تو را بقعه اى از بقعه هاى بهشت ، و خداوند قرارداده دل هاى نجيب هاى از خلق خود را و برگزيدگان از بندگان خود را كه ميل كنند به سوى شما و تعمير كنند قبور شما را و بسيار زيارت كنند قبرها را براى تقرّب به سوى خدا و براى دوستى رسول خدا .
يا على ! كسى كه تعمير كند قبرهاى شما را و تجديد عهد به آنها نمايد پس مثل كسى است كه اعانت كرده باشد سليمان بن داود را بر بناء بيت المقدس و كسى كه زيارت كند قبور شما را ، معادل است با ثواب هفتاد حج بعد از حجة الاسلام و از گناهان خود بيرون مى رود مثل روزى كه از مادر متولد شده است ^۱ .
و در حديث ديگر به اين بيان شريف از طرف عامه نقل شده و از طرف شيعه هم نقل شده كه سابقاً در بيان اجر و ثواب زيارت اولاد رسول صلى الله عليه و آله وسلمنقل نموديم .
و صاحب كتاب « منهج » گفته كه اصل در بناء قبه ها و تعمير قبرهاى شريفه روايت بنانى واعظ اهل حجاز است ، پس از آن حديث مسطور را ذكر نموده و تصريح پيغمبر را در آن حديث شريف دانستى كه فرمود :
كسى كه تعمير كند قبر ايشان را مثل كسى است كه اعانت كرده باشد سليمان را در بناء بيت المقدس . پس واضح شد كه بناى آن قبور مباركه و تعمير آنها نيست مگر تعظيم شعائر اللّه جلّ شأنه ، پس چگونه مى تواند خصم انكار كند

و همچنين نقل شده از بلال مؤذّن پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم كه او صورت خود را بر قبر پيغمبر مى گذارد .
و درباره رو كردن و توجه به قبر پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم نمودن در وقت دعاء روايت كرده وهب از امام مالك كه گفت ابو جعفر وانقى از براى امام مالك : يا اباعبداللّه ! آيا رو به قبله كنم و دعا كنم يا رو به قبر پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم نمايم ؟ پس گفت امام مالك : يا اباعبداللّه ! رو مگردان از پيغمبر و حال آنكه آن حضرت وسيله توست و وسيله پدرت آدم بوده .
و درباره بناء بقعه براى آن قبور محترمه وارد شده از طريق اهل تسنّن كه اوّل كسى كه بناء حجره نمود براى قبر مبارك پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم عمر بود بعد از اينكه اساس آن از جريده درخت خرما بود ، چنانچه تصريح نموده بر آن سمهودى در كتاب « وفا » ، پس از آن خلفاء به نوبت هريك تعمير كردند آن بقعه مباركه را تا امروز به اين مرتبه رسيده .
پس آيا مقصود عمر از بناى آن بقعه آن بود كه تمثالى بسازد و او را بتى قرار دهد كه مردم او را به غير حق بپرستند ؟ يا آن كه مقصود تعظيم شعارى از شعائر اللّه بود چنانچه خدا مى فرمايد : « وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ »^۱ و اگر تعظيم و تكريم مرقد مبارك او تعظيم شعائر اللّه نباشد پس چيست شعائر اللّه ؟
و منقول است از بنانى واعظ اهل حجاز كه فرمود پيغمبر صلى الله عليه و آله با على عليه السلام : بخدا قسم هرآينه كشته مى شوى به زمين عراق و دفن مى شوى در آن زمين . پس