همسر وليد بن عبدالملك بن مروان دانسته اند، اشتباه مى باشد؛ زيرا وليد در سنه 96 ه.ق از دار دنيا رفته است.
مورّخان، نفيسه خاتون را به اشتباه، خواهر حسن بن زيد بن حسن عليه السلام و دختر زيد بن حسن دانسته اند، در حالى كه نفيسه خواهر زيد بن حسن عليه السلام بن زيد بن حسن و دختر حسن زيد بن حسن بوده است. لذا مى بينيم كه علاّمه سيّد محسن امين قدس سره در كتاب أعيان الشيعه ^۱ مى نويسد: و في هامش التهذيب على ترجمة زيد بن حسن بن زيد بن حسن بن على عليهم السلام ... أنّه اخو السيّدة النفيسة.
اگر قائل شويم كه نفيسه خاتون همسر وليد بن عبدالملك بن مروان بوده و بعد از وفات وى به عقد اسحاق بن امام جعفر صادق عليه السلام درآمده است، همانطورى كه مؤلف كتاب زندگانى حضرت عبدالعظيم عليه السلام ^۲ اين مطلب را ادّعا نموده است، لازم مى آيد كه وى دختر زيد بن حسن عليه السلام باشد و حال آن كه اكثر مورّخان نفيسه خاتون را دختر حسن بن زيد نوشته اند. مضافا بر اين، چون در تاريخ وفات اين بانو در سال 208 هجرى اتّفاق است، پس نمى توان پذيرفت كه وى حدود 140 سال عمر كرده باشد. از سوى ديگر جمعى از مورّخان و محدّثين بزرگ تاريخ ولادت نفيسه خاتون را سنه 145 هجرى نوشته اند كه ديگر هيچ شك و ترديدى باقى نمى ماند كه نفيسه خاتون همسر اسحاق پسر امام جعفر صادق عليه السلام و دختر حسن بن زيد بوده است.
2 ـ چگونه مى توان پذيرفت كه نفيسه وليد بن عبدالملك باشد، حال آن كه بعد

فرزندان خود را به آنجا انتقال داد.
از اين رو، اكثر مورخان اتّفاق نظر دارند كه نفيسه خاتون دختر حسن بن زيد مى باشد، لذا مؤلف كتاب أعلام النساء ^۱ المؤمنات و مشاهد العترة الطاهرة ^۲ مى نويسند:
«توفيّت بمصر نفيسه بنت الحسن بن زيد بن الإمام الحسن المجتبى عليه السلام ».
و همچنين مؤلفان كتاب هاى وفيات الأعيان، ^۳ نور الأبصار، ^۴ و روح و ريحان، ^۵ سراج الأنساب، ^۶ رياحين الشريعة، ^۷ منتهى الآمال، ^۸ و تتمة المنتهى ^۹ تصريح نموده اند كه نفيسه خاتون دختر حسن بن زيد بن حسن عليه السلام مى باشد.
دلايلى كه در پايين مى آيد، ثابت مى كند كه نفيسه خاتون دختر زيد بن حسن عليه السلام نيست، بلكه دختر حسن بن زيد بن حسن عليه السلام مى باشد كه عبارت اند از:
1 ـ تمام مورّخان در تاريخ تولّد و وفات نفيسه خاتون اتّفاق نظر داشته و مى نويسند كه وى در سنه 145 ه.ق در مكّه معظمه به دنيا آمده و در سال 208 هجرى در مصر وفات يافته است. از اين رو، قول كسانى كه اين سيّده جليله را