عبدالحسين رشتى و آيت اللّه شيخ ضياء الدين عراقى و آيت اللّه اصفهانى و آيت اللّه اصطهباناتى و آيت اللّه شيخ محمّد كاظم شيرازى فراگرفت و سپس به اصفهان مراجعت كرد و از محضر آيت اللّه سيد محمّد صادق خاتون آبادى استفاده نمود . پس از آن به نجف بازگشت و از خدمت آيت اللّه ميرزا عبدالهادى شيرازى و آيت اللّه شيخ حسين حلّى بهره مند گشت و در سال 1360 ق به زيارت بيت اللّه الحرام مشرف شد . مدتى در مكه و مدينه اقامت كرد . در 1377 ق براى معالجه به تهران آمد و پس از بهبود در قم سكنى گزيد و به تدريس و مطالعه و تأليف پرداخت . از آثارش: «تقريرات» دروس آيت اللّه عراقى ، يك دوره كامل در اصول؛ «تقريرات» آيت اللّه اصفهانى ، يك دوره كامل در اصول؛ كتاب «الطهارة» ، در فقه؛ «صلاة» ، در فقه . ۱
كرباسى ، كمال الدين ميرزا ابوالهدى ، فرزند شيخ ابوالمعالى محمّد بن شيخ محمّد ابراهيم . (وف 1356 ق) ، عالم دينى ، فقيه اصولى ، مجتهد ، رجالى و زاهد . در اصفهان به دنيا آمد . تحصيلات خود را در محضر پدرش و عده اى ديگر از علما گذراند ، سپس براى تكميل تحصيلات در حدود 1320 ق به نجف مهاجرت كرد و در اصول و فقه از محضر آخوند ملاكاظم خراسانى و آقا سيد محمّد كاظم يزدى استفاده نمود . پس از رسيدن به مقامات عالى اجتهاد به اصفهان بازگشت و به درس و بحث و تدريس پرداخت و حوزه درس فقه و اصول و رجال تشكيل داد . وى از علماى روزگارش به دريافت اجازه نايل آمده بود و از سيد حسن صدر و ميرزا محمّد هاشم خوانسارى چهارسوقى و حاج ملا على محمّد نجف آبادى اجازه روايت داشت . وى خود نيز از مشايخ اجازه آيت اللّه سيد شهاب الدين نجفى و سيد حسن خراسانى و شيخ عبدالحسين گروسى بود . در اصفهان درگذشت و در مقبره خانوادگى در كنار پدرش در تخت فولاد دفن شد . از آثار وى: «البدر التمام و البحر الطمطام» ، در شرح حال پدر و جدّش؛