انجام:

باد از ما درود بر مهتربر همه اهل بيت او يكسر
38 ، رساله دوم مجموعه «17پ ـ 21ر» ، نستعليق ، بدون نام كاتب ، شنبه رجب 1271ق ، صفحات سه ستونى.
5 برگ ، 25 سطر ، 16×21 سم.

49. مرآت المحققين (عرفان ـ فارسى)

از: محمد حسين رونقعلى شاه كرمانى (م 1230ق)

رساله عرفانى است به نظم و نثر در چهار باب و يك خاتمه ، بدين ترتيب:
1 ـ شريعت و طريقت ؛
2 ـ معرفت و حقيقت ؛
3 ـ توحيد و فنا در شيخ ؛
4 ـ فناء در اللّه و بقاء باللّه ؛
خاتمه در قلندرى.
[فهرست نسخه هاى خطى فارسى ، منزوى: 2/1373 و 1375] آغاز: العظمة للّه العظيم الذي رفع السموات بغير عمد و وضع المشكوة فيها دون النجوم... وانّ معرفتهم بالنورانية معرفة اله العالمين وجعل الأولياء مرآة للمحققين ونصب الأولياء مشكوة للمستصبحين..

چون از آن روشن مرا آواز شدهم بنام او سخن آغاز شد
انجام: اين جام جهان نما است كه مرآة المحققين مسمّا است از زنگ حوادث محفوظ دارد... نور نورى از گلذار فيض انوارش چينند آمين آمين يا اله العالمين...

3 ـ نان و حلوا ، شيخ بهايى (21ر ـ 24پ) ؛
4 ـ شير و شكر ، همو (24پ ـ 25پ) ؛
5 ـ مناجات نامه ، خواجه عبد اللّه انصارى (25پ ـ 30پ) ؛
6 ـ رباعيات بابا طاهر (30پ ـ 31ر) ؛
7 ـ شرح حديث حقيقت ، شاه نعمت اللّه ولى (32ر ـ 33ر) ؛
8 ـ حقيقة الحقايق ، محيى الدين بن عربى (33پ ـ 34ر) ؛
9 ـ تفسير سوره توحيد ، گلپايگانى (34ر حاشيه) ؛
10 ـ بخشى از شرح گلشن راز (34پ ـ 40ر) ؛
11 ـ مجمع البحار ، مظفر عليشاه كرمانى (40ر ـ 120پ) ؛
12 ـ منطق الطير ، عطار (129ر ـ 196پ) ؛
13 ـ فوايد پراكنده به نظم و نثر (197ر ـ 211ر).
38 ، نستعليق ، بدون نام كاتب ، بين سالهاى 1271 تا 1290ق ، در اصفهان.
جلد: تيماج روغنى دورو ، روى جلد زمينه مشكى با جدولهاى زر و نقش گل و بوته و پرنده مذهب و رنگين ، درون جلد زمينه سرخ با نقش گل نرگس ، ثبت: 200 ـ 166.
211 برگ ، سطور مختلف ، 16×21 سم.

48. مدخل منظوم (نجوم ـ فارسى)

منظومه اى است در نجوم ، گويا جز آنكه به طوسى و خجندى منسوب است.
[فهرستواره كتابهاى فارسى ، منزوى: 4/3041] آغاز:

چون بديدم كه در بسيط زمينهيچ دانش زبعد دانش دين
نيست از دانش نجومى بهكاندران گنج حكمتست فره