آدم ۱
پيش از آدم عليه السلام در زمين جماعتى بودند. ايشان را جانّ خواندند. ۲ ايشان در زمين فساد كردند و خون به ناحق ريختند. خداى تعالى فريشتگان را بفرستاد تا ايشان را از زمين براندند و هلاك كردند. ۳ خداى تعالى پيش از خلق آدم خبر داد كه من در زمين خليفتى خواهم كردن كه فرزندان او در زمين فساد و خون ناحق كنند. ايشان اين بر سبيل تعجب بگفتند كه تو قومى چنين را به پادشاه ۴ زمين خواهى كردن و ما مسبّحان درگاه تو و مقدسان حضرت تو؟ ۵ خداى تعالى گفت: من آن دانم كه شما ندانى ۶ از نفاق ۷ ابليس.
قتاده و حسن بصرى گفتند: چون خداى تعالى آغاز خلق آدم كرد فريشتگان گفتند، خداى ۸ تعالى خليفتى خواند آفريدن، همانا ما ازو عالم تر باشيم و گرامى تر به نزديك او. ۹
پس چون خداى تعالى آدم را بيافريد و عقلش تمام كرد علم به آن مواضعه (مواضعت) در وى آفريد تا چون خبر داد آدم را از آن خبر فايده گرفت و علمش
1.اين داستان از نسخه خطى حسن زاده و خاضع و نسخه خطى ۱۳۰ كتابخانه آستان قدس انتخاب و تنظيم شد و با نسخه خطى ۲۰۴۴ كتابخانه مركزى دانشگاه تهران مقابله و تصحيح شد.
2.«وَ الْجَانَّ خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نارِ ...» . حجر (۱۵): آيه ۲۷.
3.براند و هلاك كردند.
4.پادشاه.
5.روض الجنان، ج ۱، ص ۱۹۹.
6.همان، ص ۲۰۰.
7.«از نفاق ابليس» ندارد.
8.خداى ما.
