كس ^۱ فرستاد و او را بخواند. گفت: چه گفتى؟ آنچه گفته بود، باز گفت.
فرعون گفت: ازين ^۲ دين بازآى و كافر شو به اين خداى كه مى گويى، والاّ تو را عذابى كنم كه جهانيان از آن باز گويند. گفت: من به خداى خود كافر نشوم. ^۳ تو هر چه خواهى مى كن. بفرمود تا او را به چهار ميخ ^۴ بدوختند و مار و كژدم برو گماشت. ^۵ هيچ رجوع نكرد و باز نيامد. ^۶ دو كودك داشت، ايشان را بياوردند و گفتند: اگر برنگردى ^۷ ازين دين، اين كودكان را از پيش تو بكشيم، آنگه تو را بكشيم. گفت: هر چه خواهى ^۸ مى كن كه من از دين حق برنگردم. كودكان را بياوردند و مهتر را پيش او بكشتند و كهتر ^۹ طفلى بود شير خواره، او را بياوردند تا بر سينه مادر كشند. آواز داد كه اى مادر، سخت باش در دين خود و هيچ ^۱۰ برمگرد از آن و برين بلا صبر كن كه عن قريب ^۱۱ با رحمت خداى شويم و اين برسد و ثواب ^۱۲ خداى بنرسد. فرعون بفرمود تا كودك ^۱۳ را بكشتند و آنگه مادر را بكشتند و اين كودك از آن چهار يكى بود كه پيش از وقت سخن گفتند.
آنگه فرعون كس به طلب شوهر او فرستاد حزبيل. او بگريخت ^۱۴ و در بعض كوهها پنهان شد. فرعون چند كس را به طلب او فرستاد. ^۱۵ هر گروهى به رهى برفتند. دو مرد به او رسيدند و او نماز مى كرد و سه صف از سباع و وحوش در قفاى

مراد آن است كه خداوند لشكرها بود كه خيمه هاى موتَد داشتند از كثرت خيام و اَوتاد او را ذوالاوتاد ^۱ خواند كه او را مضاربى ^۲ و خيمهايى بود كه برزدندى براى ^۳ او و در زير آن براى او انواع ملاعب ساخته بودندى جنس شب بازى و آن نوعى شعبده بود كه اهل آن روزگار تعاطى كردندى.
مجاهد گفت: ذوالاوتاد، يعنى ذوالابنية المُحكَمَة؛ خداوند بناهاى محكم بود و براى آنكه استوارى خيمها ^۴ به اوتاد باشد. مجاهد گفت: براى آن ذوالاوتاد خواند او را كه او مردم را در عقوبت ^۵ چهار ميخ كردى. دستها و پايهايشان به ميخها بدوختى بر زمين و ايشان را عذاب كردى.
عطا روايت كرد از عبداللّه عباس كه فرعون را براى آن ذوالاوتاد خواند كه زنى بود، زن خازن ^۶ فرعون، حزبيل بن نوخاييل و مؤمن آل فرعون بود و ايمان خود را پنهان مى داشت، صد سال. ^۷ او آن است كه خداى تعالى مى گويد او را: «وَ قالَ رَجُلٌ مُو?مِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمانَهُ» . ^۸ و زن ماشطه دختر فرعون بود و مؤمنه اى بود. ^۹ يك روز دختر فرعون سر به شانه مى كرد. شانه از دستش بيفتاد. گفت: كور باد آنكه به خداى كافر باشد! دختر فرعون گفت: تو را خداى است ^۱۰ جز پدر من؟ گفت: اى واللّه خداى من و خداى پدرت و خداى آسمانها و زمينها و آفريدگار عالم و عالميان او ^۱۱ ، يكى است بى همتا ^۱۲ و انباز. دختر از ^۱۳ آنجا برفت و پدر را خبر داد. ^۱۴ فرعون