بود، از آنجا مى آمد بر چهارپاى نشسته و پاره اى ^۱ انگور و انجير در سله اى نهاده و پاره اى شير و عصير در جاى كرده. بر بعضى دهها بگذشت كه خداى تعالى ^۲ اهل آن را هلاك كرده بود و ديه ^۳ بيران شده، بر سبيل تعجب گفت: «أَنّى يُحْيِي هذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِها» . ^۴
خداى تعالى فرمان داد تا از خر بيفتاد و بمرد و خر از دگر جانب بيفتاد و بمرد. صد سال مرده در آن بيابان افكنده بودند و آن طعام و شراب نهاده ^۵ بود بر جاى ^۶ خود كه هيچ گونه ^۷ متغير نشده بود.
چون صد سال برآمد، خداى تعالى او را زنده كرد. جبرئيل آمد و گفت: يا عُزير! چند گاه است تا تو اينجايى؟ گفت: روزى يا پاره اى ^۸ از روزى. جبرئيل ^۹ گفت: نه چنين است؛ صد سال است كه تو اينجايى.
اكنون از روى عبرت به طعام و شرابت ^۱۰ نگر كه هيچ متغير نشده است و از روى تصديق اين ^۱۱ حديث و مدت مقام تو اينجا در خر نگر كه استخوانهاش، ^۱۲ چگونه پوسيده شده است تا خداى تعالى او را پيش تو زنده كند. و خداى چهارپاى ^۱۳ او را زنده كرد تا او بر نشست و آنچه داشت، برگرفت ^۱۴ و با دِهْ آمد و با برادر پنجاه سال ديگر بماند. بدان گه به يك ^۱۵ روز با پيش خداى شدند.

فقه ^۱ و حدود و احكام و حلال و حرام سخن مى گويند و به غور آن ^۲ و معنى حقيقت آن نمى رسد.
گفت: نكو گفتى. مرا خبر ده از آنكه ما و شما مى گوييم: اهل بهشت طعام و شراب خورند ايشان را بول و غايط نباشد. مثال آن در دنيا چيست؟ گفت: جنين در شكم مادر كه طعام و شراب كه مادر خورد، او از آن نصيب يابد و او را بول و غايط نباشد. ^۳
گفت: نكو گفتى و راست گفتى. گفت: خبر ده مرا از كليد بهشت تا از زر است يا از سيم يا از چيست؟ كليد بهشت، نه از زر است و نه از سيم؛ كليد بهشت زبان بنده مؤمن است كه در دهن بگرداند و بگويد «لا اِلهَ اِلاّ اللّه^۴مُحَمَدٌ رَسُولُ اللّهِ» . گفت: ^۵ نكو گفتى و راست گفتى و لكن تو را مسئله اى پرسم كه درو متحير فرو مانى. گفت: اگر جواب گويم ^۶ و صواب باشد، ايمان آرى و به دين ما درآيى؟ گفت: بلى، و بدين عهد كردند. ^۷ گفت بيار.
گفت: مرا خبر ده از آن دو برادر ^۸ كه با هم يك شب از مادر جدا شدند و به يك روز با پيش خداى شدند و چون بمردند، يكى را دويست سال بود و يكى را صد سال. گفت: ايشان عُزَير ^۹ و عُزر بودند كه ^۱۰ دو توأم بودند در يك شكم به يك شب بزادند ^۱۱ و پنجاه سال با يكديگر بودند. پس از آن يك روز عزير به بعضى دهها رفته